Σάββατο 28 Ιουλίου 2012





 ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕ ΑΣΦΑΛΤΙΚΕΣ ΜΕΜΒΡΑΝΕΣ Σύμφωνα με ελληνικό πρότυπο – ΕΛΟΤ 1415
Τα συστήματα στεγανοποίησης με ασφαλτόπανα είναι αντικείμενο του κώδικα εφαρμογής του ΕΛΟΤ. Σας  ετοιμάσαμε την ενημέρωση για την στεγανοποίηση διευκρινίζοντας  σύμφωνα  με  την  ανάλυση των υλικών που χρησιμοποιούνται, όσο και την τήρηση των κανόνων σωστής εφαρμογής. Και μια σύντομη αναφορά στους τρόπους και τη χρήση τους,και τις ιδιαιτερότητες των στεγνωτικών υλικών κατά την εφαρμογή τους , την αντοχή στην παρόδο του χρόνου κ.α.
Όπως καταλαβαίνεται μας είναι αδύνατον να καλύψουμε όλο το εύρος των υλικών προς την στεγανοποίηση (ασφαλτικών μεμβρανών)που διαθέτει η αγορά.        Ως εκ τούτου θα περιοριστώ στα πιο καλά και πιο γνωστά.        Για πιο αναλυτικά στην τεχνολογία των παραπάνω εργασιών αναφερόμαστε κατά την εργασία του κτιρίου επί αυτού.

Monoplus

Το υψηλό επίπεδο εμπειρίας η υψηλή ποιότητα και μακράς χρονικής διάρκειας στις μονώσεις  βασισμένη στην αξιοπιστία και σταθερή σχέση με τους πελάτες της. Σας  προτείνουμε αποτελεσματικές λύσεις που παραμένουν αμετάβλητες στις καιρικές μεταβολές και με την καλύτερη συμπεριφορά μέσα στο χρόνο. Σε αυτή την περίπτωση η διάταξη των υλικών είναι η συνηθισμένη ξεκινώντας από κάτω προς τα πάνω, καθαρισμός επιφάνειας,φράγμα υδρατμών,υλικό ρύσεων,(κλίσεις με αφρομπετό) -στεγανοποίηση – τελική επιφάνεια.
Κριτήρια επιλογής ασφαλτικών μεμβρανών
Συμβατά συστήματα πολύ υψηλής αντοχής,έρευνας και τεχνολογίας.Παρακάτω αναλύεται ένα από τα πολλά συστήματα των εταιριών παραγωγής ασφαλτόπανων,σε κάθε περίπτωση όμως ισχύει ότι ορίζει ο κώδικας εφαρμογής.Για τη μελέτη μιας στεγάνωσης πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή σε κρίσιμες παραδοχές που έχουν σχέση τόσο με την μορφή και τη διαμόρφωση της επιφάνειας που θα στεγανωθεί όσο και με τον τρόπο εφαρμογής και σωστής εκτίμησης της επιλογής του κατάλληλου ασφαλτόπανου.Διακρίνονται σε τέσσερις βασικούς τύπους.
Τα ασφαλτόπανα διακρίνονται ανάλογα με το ασφαλτικό σύνθετο, τον εσωτερικό τους οπλισμό,το βάρος /μ2 και την τελική επικάλυψη της επιφάνειάς τους.

Λάθη στη τοποθέτηση

Τα τελευταία χρόνια η τεχνολογία των ασφαλτοπάνων (ασφαλτικών μεμβρανών) έχει προχωρήσει πολύ. Υπάρχουν πλέον ασφαλτόπανα με καλύτερη ασφαλτική μάζα, καλύτερους οπλισμούς, καλύτερη συγκολλησιμότητα κλπ. από τα ασφαλτόπανα της προηγούμενης δεκαετίας.

Εκείνο που δεν υπήρξε – τουλάχιστον στην Κύπρο – είναι μια ανάλογη βελτίωση των τεχνικών εφαρμογής και της γνώσης και κατανόησης του ασφαλτοπάνου. Κι αυτό γιατί η πράξη δε συμβαδίζει με τη θεωρητική κατάρτιση και τεκμηρίωση. Έτσι το μέσο επίπεδο των μονωτών στην Κύπρο είναι κάτω του μετρίου και μάλλον κινείται στα όρια του απαράδεκτου.

Ας δούμε παρακάτω τα βασικότερα λάθη που σχετίζονται με την επιλογή και την εφαρμογή των ασφαλτοπάνων.



ΤΑ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΛΑΘΗ


1. Πρώτα απ’ όλα έρχεται η επιλογή των ασφαλτοπάνων. Το ελάχιστο βάρος των ασφαλτοπάνων με ψηφίδα πρέπει να είναι ≥4,5 Kg/mκαι ποτέ 4Kg/m2. Με δεδομένο ότι η ψηφίδα προστασίας ζυγίζει πάνω από 1Kg/m2, ό,τι απομένει δεν μπορεί να εγγυηθεί τη σωστή συγκόλληση των αρμών κατά τη στεγανότητα.

Επίσης η ελάχιστη ποιότητα που πρέπει να χρησιμοποιείται είναι ένα ασφαλτόπανο APP των -5οC (όλα αυτά εξηγούνται λεπτομερώς σε προηγούμενες αναρτήσεις). Όταν η ασφαλτική μάζα έχει μεγάλες ποσότητες από γεμιστικά υλικά, δηλ. αδρανή φίλλερ, δεν μπορεί να δώσει την απαιτούμενη ποιότητα συγκολλημένου αρμού. Τα φίλλερ είναι αδρανή υλικά και μπαίνουν στην ασφαλτική μάζα για να ρίξουν το κόστος, ρίχνοντας παράλληλα και την ποιότητα.


2. Τα αρμοκάλυπτρα – λωρίδες ασφαλτοπάνων – στα στηθαία πρέπει να προέρχονται από ασφαλτόπανο καλής ποιότητας με ισχυρό κράτημα στις κάθετες επιφάνειες. Μπορεί να είναι διαφορετικό από αυτό που χρησιμοποιείται στην κύρια επιφάνεια. Επίσης το αστάρι συγκόλλησης πρέπει να είναι διαφορετικό από τα συνηθισμένα οικονομικά αστάρια που χρησιμοποιούνται στην κύρια επιφάνεια.

Τέλος, οι λωρίδες πρέπει να είναι max 1 μέτρο μήκος, γιατί οι λωρίδες μεγάλου μήκους δεν μπορούν να στρώσουν σωστά.

Τονίζεται ότι τα στηθαία χρειάζονται πάντα προσεκτική δουλειά, γιατί είναι αυτά που δίνουν τα περισσότερα προβλήματα.


3. Η τοποθέτηση των εξατμιστήρων εκτόνωσης υδρατμών είναι σχεδόν πάντα λανθασμένη. Για να μπορούν να κινηθούν οι υδρατμοί ελεύθερα προς τους εξατμιστήρες, πρέπει να τους δοθεί ο κατάλληλος χώρος κι αυτός ο χώρος δίνεται μόνο με στρώμα διάχυσης υδρατμών .


4. Η ολική επικόλληση των ασφαλτοπάνων σε μεγάλες επιφάνειες και μάλιστα ασφαλτοπάνων με χαμηλά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Στις μεγάλες επιφάνειες αναπτύσσονται μεγάλες συστολοδιαστολές που προξενούν υψηλές τάσεις και αντοχές στους αρμούς. Εδώ χρειάζεται η επίτευξη ημιανεξαρτησίας του ασφαλτοπάνου σε σχέση με το υπόστρωμα .


5. Η χωρίς προφυλάξεις και περιορισμούς χρήση των ασφαλτοπάνων με επικάλυψη αλουμινίου.

Υπενθυμίζεται ότι:


- Τα ασφαλτόπανα αλουμινίου προορίζονται για μη βατές επιφάνειες.

- Πρέπει να χρησιμοποιούνται σε κλίσεις ≥3%. Στάσιμα νερά οδηγούν σε γρήγορη διάβρωση του αλουμινίου.

- Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε παραθαλάσσιες περιοχές, γιατί διαβρώνονται γρήγορα από τα χλωροϊόντα.


6. Η ύπαρξη αρμών κόντρα στα απορρέοντα νερά. Αυτό με τα χρόνια διευκολύνει τη διείσδυση του νερού κάτω από το ασφαλτόπανο. Η εφαρμογή των ασφαλτοπάνων πρέπει να ξεκινά πάντα από τα χαμηλότερα σημεία – συνήθως τα ταρατσομόλυβα και προχωρά προς τα ψηλότερα σημεία (σαμάρια).


7. Οι πολλές και αχρείαστες τοπικές υπερυψώσεις από αλληλοεπικαλυπτομένα ασφαλτόπανα δυσκολεύουν την απορροή των ομβρίων και δημιουργούν προϋποθέσεις συγκέντρωσης λιμνάζοντος νερού.

Πρέπει λοιπόν:


- να υπάρχει μετατόπιση των πλάγιων αρμών για δύο γειτονικές στρώσεις ασφαλτοπάνων.

- σε περίπτωση διπλής στρώσης ασφαλτοπάνου να υπάρχει παράλληλη μετατόπιση των κατά μήκος αρμών.

το κυριότερο: Οι γωνίες των ασφαλτοπάνων που καλύπτουν κατά πλάτος την υποκείμενη στρώση και πρόκειται με τη σειρά τους να καλυφθούν από τη γειτονική παράλληλη στρώση πρέπει να κόβονται σε γωνία 45ο κατά ένα τρίγωνο 10 x 10cm.


8. Η χρήση της σπάτουλας για τη συγκόλληση των αρμών. Η σπάτουλα μειώνει τη διατομή στον αρμό και πολλές φορές τραυματίζει τον οπλισμό. Η συγκόλληση πρέπει να γίνεται με πίεση με το ειδικό ρολό. Επίσης η συγκόλληση πρέπει να γίνεται σε όλο το μέτωπο της επικάλυψης και όχι μόνο στο εξωτερικά 2-3cm.


9. Οι κατά πλάτος αρμοί συνήθως δεν κολλιούνται σωστά. Εδώ χρειάζεται μια min επικάλυψη 15cm και πολύ επίμονο φλόγισμα, έτσι ώστε η ασφαλτική μάζα να ανέβει πάνω από την ψηφίδα για να μπορέσει να επιτευχθεί στεγανή συγκόλληση. Και όλα αυτά χωρίς να καταστραφεί από τη φλόγα ο οπλισμός. Πρόκειται πραγματικά για λεπτή και δύσκολη δουλειά κατάλληλη μόνο για έμπειρους εφαρμογείς.


10. Τέλος, τα ασφαλτόπανα χρειάζονται τη σωστή δόση φλογίσματος. Τα ανεπαρκές φλόγισμα δεν εγγυάται την πρέπουσα συγκόλληση στο υπόστρωμα και τη στεγανή σφράγιση των αρμών.

Αντίθετα, το υπερβολικό φλόγισμα αδυνατίζει τη διατομή αλλοιώνοντας τον οπλισμό με αποτέλεσμα να προκαλούνται ανακλαστικές αλλοιώσεις στην επιφάνεια του ασφαλτοπάνου.

11.Φουσκώματα όταν η επιφάνεια περιέχει σημαντική ποσότητα υγρασίας
Η αιτία  είναι  η  εγκλωβισμένη  υγρασία  στην  επιφάνεια. Οφείλεται  σε  διάφορες αιτίες  όπως  η  παρουσία  νερού  ή  υγρασίας  στο  υπόστρωμα, όταν  γίνεται εφαρμογή  των  υλικών  πριν  προλάβει  και  στεγνώσει  η  επιφάνεια. Κλείνοντας την υγρασία  στην  επιφάνεια  κάτω  από  την  ασφαλτική  μεμβράνη,  μετά  από  λίγο καιρό  η  υγρασία  μετατρέπεται  σε  υδρατμούς  δημιουργώντας   τα  φουσκώματα στην  επιφάνεια. Σε  αυτή  την  περίπτωση  επιβάλλονται  εξαεριστικά  επιφάνειας  για  την  εκτόνωσή  της  υγρασίας  απο  την  φέρουσα  επιφάνεια.


Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012



Η αυξημένου πάχους θερμομόνωση επιστρέφει την επένδυση γρηγορότερα

  Η αυξημένου πάχους θερμομόνωση επιστρέφει την επένδυση γρηγορότερα
Ο νέος Κανονισμός Ενεργειακής Απόδοσης των Κτιρίων (Κ.Ε.Ν.Α.Κ.) είναι μια μεγάλη αλλαγή για την οικοδομική κοινότητα στην χώρα μας η μεταβολή του τρόπου υπολογισμού των απωλειών στα κτίρια και η ένταξη τους στις ανάλογες ενεργειακές κατηγορίες που δημιουργεί ο νέος κανονισμός. Μια παράμετρος που λόγω ΚΕΝΑΚ  έχει βρεθεί στο προσκήνιο είναι η θερμομόνωση των εξωτερικών τοίχων.  H απόσβεση του κόστους της εξωτερικής θερμομόνωσης έρχεται σαφώς γρηγορότερα με την χρήση αυξημένου πάχους θερμομονωτικού υλικού σε σχέση με την περίπτωση που χρησιμοποιούμε το ‘φτηνότερο' μικρότερο πάχος θερμομόνωσης.

Με βάση στατιστικά στοιχεία το ποσοστό των ανοιγμάτων σε μια σύγχρονη κατασκευή φτάνει το 25 έως 30% των προσόψεων του κτιρίου ενώ αν αναφερθούμε σε παλιότερα υφιστάμενα κτίρια το ποσοστό αυτό μειώνεται και μπορεί να φτάνει στο 20% της συνολικής επιφάνειας των προσόψεων. Αυτό σημαίνει πως το υπόλοιπο 70-80% μιας πρόσοψης αποτελείται από αδιαφανή δομικά στοιχεία (τοίχους). Η χρήση ενός συστήματος εξωτερικής θερμομόνωσης αφορά αυτά τα στοιχεία του κτιρίου, ενώ σε μια πιο διευρυμένη θεώρηση μπορούμε να συμπεριλάβουμε και τις επιφάνειες στις πυλωτές των κτιρίων οι οποίες επιβαρύνουν ενεργειακά πάντοτε τα διαμερίσματα του πρώτου ορόφου.

Δυστυχώς στην χώρα μας δεν έχει δοθεί τις περασμένες δεκαετίες η απαραίτητη έμφαση στην καλή θερμομόνωση των κτιρίων με αποτέλεσμα το μέσο πάχος θερμομόνωσης των σύγχρονων κατασκευών να βρίσκεται σχετικά χαμηλά, περίπου στα 3 έως 4 εκατοστά εάν αναφερόμαστε σε θερμομονωτικά υλικά πολυστερίνης με συντελεστή λ της τάξης του 0,033-0,038 W/m*K ενώ αντίστοιχα μικρό είναι το μέσο πάχος μόνωσης και για τα άλλα θερμομονωτικά υλικά π.χ. πετροβάμβακας, ορυκτοβάμβακας ή ξυλόμαλλο με λ της τάξης του 0,036-0,045 W/m*K που χρησιμοποιούνται σε εφαρμογές εσωτερικής θερμομόνωσης.

Τι θα συνέβαινε όμως εάν μπορούσαμε να διπλασιάσουμε με κάποιον τρόπο το μέσο πάχος της θερμομόνωσης των εξωτερικών τοίχων; Τι επίδραση θα είχε η μεταβολή αυτή στο ενεργειακό ισοζύγιο των κτιρίων της χώρας και στις δαπάνες κλιματισμού ιδιωτικών ή δημοσίων κτιρίων;

Στις μέρες μας είναι ιδιαίτερα απλή μια προσέγγιση της εξοικονόμησης ενέργειας μέσω της αύξησης του πάχους της θερμομόνωσης. Διατηρώντας όλες τις παραμέτρους ενός νεόδμητου κτιρίου σταθερές και διπλασιάζοντας το πάχος της εξωτερικής θερμομόνωσης από π.χ. 4 εκ. σε 8 εκ. διογκωμένης πολυστερίνης με γραφίτη ΝΕΟΠΟΡ-EPS K80 Top32 CE με λ=0,032 W/m*Κ παρατηρούμε στο παρακάτω διάγραμμα την μεταβολή του συντελεστή θερμομόνωσης των τοίχων.
Στο παράδειγμα μας η τιμή του συνολικού συντελεστή αγωγιμότητας του τοιχώματος μεταβάλλεται από 0,54 σε 0,32 W/m2*K δηλ. θα μπορούσαμε να πούμε πως βελτιώνεται κατά 40% περίπου η θερμομόνωση του τοίχου. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε από μόνο του να αποδείξει την αξία της μικρής σε κόστος επιπλέον επένδυσης σε καλύτερη θερμομόνωση.

Η παραπάνω, πιθανά διαισθητική, διαπίστωση μας θα επιβεβαιωθεί εάν βάλουμε πραγματικά οικονομικά δεδομένα στο παράδειγμα μας. Εκεί θα διαπιστώσουμε πως η απόσβεση του κόστους της εξωτερικής θερμομόνωσης έρχεται σαφώς γρηγορότερα με την χρήση αυξημένου πάχους θερμομονωτικού υλικού σε σχέση με την περίπτωση που χρησιμοποιούμε το ‘φτηνότερο' (και αποδεκτό για την έως τώρα ελληνική πραγματικότητα) μικρότερο πάχος θερμομόνωσης. Επίσης η καλύτερη θερμομόνωση αυξάνει την συνολική εξοικονόμηση ενέργειας και χρημάτων μετά το πέρας της περιόδου απόσβεσης, καθιστώντας σαφές το σημαντικό οικονομικό πλεονέκτημα που προσφέρει στους κατοίκους για όλη την διάρκεια χρήσης των κτιρίων.



Τα στοιχεία επίσης δείχνουν πως η εφαρμογή του αυξημένου πάχους θερμομόνωσης (πάχος 8 εκατοστών του αποτελεσματικότερου θερμομονωτικού υλικού διογκωμένης πολυστερίνης με λ=0,032 W/m*Κ) έχει νόημα σε όλες κλιματικές ζώνες της χώρας μας καθώς σε όλες της περιπτώσεις η απόσβεση επιταχύνεται, αποδεικνύοντας πόσο λανθασμένη είναι η έως τώρα αντίληψη χρήσης μικρού πάχους (3-5 εκ.) θερμομόνωσης στα περισσότερα ελληνικά κτίρια.

Η επένδυση στην θερμομόνωσης των κτιρίων και την εξοικονόμηση ενέργειας είναι πραγματικά μια από τις καλύτερες επενδύσεις που μπορούμε να κάνουμε είτε ως ιδιώτες είτε ως κοινωνικό σύνολο. Βελτιώνοντας θεαματικά τις συνθήκες διαβίωσης στα κτίρια μας ενώ ταυτόχρονα μειώνουμε τις δαπάνες θέρμανσης και κλιματισμού, την σπατάλη ενέργειας και τις εκπομπές ρύπων στην ατμόσφαιρα, πετυχαίνουμε μερικούς από τους σημαντικότερους στόχους της εποχής μας, με μια μόνο απλή κίνηση.

Τα συστήματα θερμομόνωσης monoplus είναι σχεδιασμένα για να μπορούν να προσφέρουν την καλύτερη δυνατή θερμομόνωση για τις ανάγκες του κάθε κτιρίου, με την πιο ολοκληρωμένη μεθοδολογία κατασκευής, την καλύτερη ποιότητα των υλικών και την μέγιστη αντοχή στον χρόνο. Στην monoplus είμαστε πεπεισμένοι, πως μόνο έτσι θα είναι η επένδυση σας σίγουρα αποδοτική, με τις ελάχιστες απαιτήσεις συντήρησης και χωρίς απρόσμενα κατασκευαστικά προβλήματα, χαρίζοντας ασφάλεια, εξοικονόμηση και άνετη διαβίωση στο κτίριο σας για πολλές δεκαετίες

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012



ΣΥΜΒΑΤΙΚΉ  ΘΕΡΜΟΜΌΝΩΣΗ




ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ Θερμομονωσης:

Η θερμομονωση σε ταράτσες και δώματα είναι ένας από τους κύριους παράγοντες εξοικονόμησης ενέργειας σε μια κατασκευή. Οι θερμικές απώλειες σε μια κοινή συμβατική κατασκευή χωρίς θερμομονωση ή ελλιπώς θερμομονωμένο δώμα μπορούν να φτάσουν και το 48% για του χώρους του τελευταίου ορόφου (μελέτη Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας). Συνεπώς στην χώρα μας που περιλαμβάνεται πλέον γεωγραφικά σε περιοχή με ακραίες κλιματολογικές αλλαγές καθιστούν αναγκαία την θερμομονωση της ταράτσας ενος κτηρίου, σε συνάρτηση μάλιστα, με την ανοδική πορεία της τιμής του πετρελαίου και της ηλεκτρικής ενέργειας, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη για σωστή θερμομονωση της ταράτσας.
Η θερμομονωση στις ταράτσες κατηγοριοποιείται σε 2 μεγάλες ομάδες. Την Συμβατική Θερμομονωση και την Ανεστραμμένη Θερμομονωση.
Συμβατική θερμομονωση ονομάζουμε την θερμομονωση στην οποία η στρώση θερμομονωσης βρίσκεται κάτω από την στεγανωτική στρώση. Η συμβατική θερμομονωση (που ονομάζεται και θερμή στέγη) υλοποιείται σε οριζόντια και με μικρή κλίση δώματα. Μια τυπική διαστρωμάτωση της Συμβατικής θερμομονωσης είναι:

1.        Το φράγμα υδρατμών(εφαρμόζεται κατά περίπτωση)
2.        Η στρώση θερμομονωσης
3.        Το υλικό ρήσεων
4.        Η στεγανωτική στρώση
5.        Η επιφάνεια βάδισης
Σε γενικές γραμμές αυτό που θα χαρακτήριζε μια θερμομονωση σαν συμβατική είναι η παρατήρηση ότι στην συμβατική θερμομονωση στεγανοποιούμε την θερμομονωση. Μέσα από την παρατήρηση αυτή απορέουν και τα πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα μιας συμβατικής θερμομονωσης.

                        
                      



ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ Θερμομονωσης:

Η συμβατική μόνωση αποτελεί την πλέον συνήθη στη χώρα μας με χαρακτηριστικό στοιχείο το ενιαίο και συμπαγές των διαφόρων στρωμάτων που την αποτελούν Λόγω του γεγονότος οτι η στεγάνωση βρίσκεται πάνω από την θερμομονωση, αποτρέπουμε την ροή νερού στην θερμομονωτική στρώση. Αυτό βοηθάει την θερμομονωση να μεγιστοποιήση την απόδοσή της, ενώ παράλληλα επιτρέπει για την θερμομονωση και χρήση υλικών που είναι λιγότερο ανθεκτικά στην παρουσία υγρασίας όπως είναι η διογκωμένη πολυστερίνη. Συνήθως τα δώματα που μονώνονται με την συμβατική μέθοδο παρέχουν και την ευχέρεια βατότητας αυτών.

 Πολλά παλιά κτίρια έχουν απαιτήσεις σε θερμότητα πάνω από 200 kWh/(m2 a). Η αντιστοιχία σε πετρέλαιο θέρμανσης είναι 20 λίτρα ανά τετραγωνικό μέτρο τον χρόνο για κάθε χειμώνα. Η αντιστοιχία σε φυσικό αέριο είναι περίπου 20 m3 ανά τετραγωνικό μέτρο τον χρόνο για κάθε χειμώνα.
Κατά συνέπεια, μία κατοικία των 150 m2 με απαιτήσεις θερμότητας ίση με 200 kWh/(m2 a) καταναλώνει περίπου 3000 λίτρα πετρελαίου θέρμανσης ή 3000 m3 φυσικού αερίου κάθε χειμώνα. Αυτά τα νούμερα κατανάλωσης μπορούν να μειωθούν σημαντικά με μία σειρά μέτρων. Μελέτες έδειξαν ότι εύκολα μπορούμε να πετύχουμε οικονομία της τάξης του 50% μέσω της θερμομόνωσης (πηγή: Institut Wohnen und Umwelt). Τα χρήματα που ξοδεύονται για την υλοποίηση της κατάληλης θερμομόνωσης αποσβαίνονται μόλις από τον πρώτο χειμώνα. Ταυτόχρονα τα θετικά αποτελέσματα στο περιβάλλον από τη μείωση της μόλυνσής του είναι αυταπόδεικτα.

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ Συμβατικής Θερμομονωσης:

Η συμβατική μόνωση εφαρμόζεται μόνο σε επίπεδα η μικρής κλίσης δώματα. Τα στρώματα που την απαρτίζουν θα πρέπει να εξασφαλίζουν την εξισορρόπηση των θερμικών τάσεων που αναπτύσσονται λόγω των διαφορετικών συντελεστών διαστολής των υλικών των διαστρωματώσεων, αφού τα περισότερα από αυτά είναι εκτεθιμένα στις θερμικές μεταβολές. Η έκθεση της στεγανωτικής στρώσης στις θερμικές μεταβολές και θερμικά σοκ οδηγούν σε ταχύτερη γήρανση της.


ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗΣ:

Σειρά εργασιών για επιτυχημένη θερμομονωση:
Προετοιμασία της επιφάνειας για Θερμομονωση: Η επιφάνεια θα πρέπει να είναι καθαρή. Πρίν την εφαρμογή θα πρέπει να έχει γίνει προνόηση για την τοποθέτηση βάσεων για ηλιακούς θερμοσίφωνες, κλιματισικά μηχανήματα, στηριγμάτων πέργκολας ή άλλου είδους μηνολογικού εξοπλισμού.

Δημιουργία φράγματος υδρατμών:. Το φράγμα υδρατμών δημιουργείται για να σταματήσει την διάχυση των υδρατμών από το εσωτερικό των χώρων του κάτω ορόφου πρός την στρώση θερμομονωσης ώστε να αποτραπεί ο σχηματισμός υγρασίας εσωτερικής συμπύκνωσης. Σε περίπτωση που οι υδρατμοί φτάσουν στην θερμομονωτική στρώση και υγροποιηθούν μπρεί να αποροφηθούν από το θερμομονωτικό υλικό εάν αυτό δεν είναι κλειστής κυψελωτής δομής (εξηλασμένη πολυστερίνη DOW, Fibran, Tiktas, κ.α.) με αποτέλεσμα να χάσει την θερμομονωτική του ικανότητα Το φράγμα υδρατμών διαφοροποιείται ανάλογα την υγρομετρία των χώρων κάτωθεν του δώματος. Συνήθως οι κοινές κατασκευές κατατάσονται στους χώρους με χαμηλή ή μέση υγρομετρία ≤ 5,0 γρ/m3 και δε χρειάζονται φράγμα υδρατμών. Για χώρους έντονης υγρομετρίας 5,07,5 γρ/m3 απαιτείται φράγμα υδρατμών που έχει την μορφή επικολλημένου ασφαλτοπάνου με επικάλυψη φύλλο αλουμινίου.

Τοποθέτηση θερμομονωτικής στρώσης: Η θερμομονωτική στρώση τοποθετείται για να προφυλάσει τόσο τη φέρουσα πλάκα όσο και τους εσωτερικούς χώρους από τις μεγάλες θερμοκρασιακές διακυμάνσεις του περιβάλλοντος. Στη συμβατική μόνωση έχουν εφαρμογή όλα τα θερμομονωτικά υλικά αρκεί να παρουσιάζουν αντοχές σε συμπίεση. Έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί διογκωμένη ή εξηλασμένη πολυστερίνη, σκληρές πλάκες υαλοβάμβακα, ξυλόμαλο, κ.α. Το πάχος και το υλικό τους επιλέγεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του έργου. Οι πλάκες της πολυστερίνης τοποθετούνται ελέυθερες στη πλάκα του δώματος εκτός από την περίπτωση που έχει κλιση άνω του 40% οπότε γίνεται σημειακή στερέωση των θερμομονωτικών πλακών.

Διάστρωση ελαφρομπετόν: Πρίν την διάστρωση ελένχονται οι υπαρχουσες κλισεις της κατασκευής. Στην συνέχεια τοποθετούνται οδηγοί από νήμα που ορίζουν τις κλισεις που θα δημιουργηθούν με το ελαφρομπετόν. Η ελάχιστη κλιση που ζητείται είναι 0,7-1% για περιοχές της Α κλιματολογικής ζώνης, 1-1,5% για της Β ζώνης και 1,5-2% για της Γ και Δ ζώνης. Αν έχουν επιλεγεί γα την θερμομονωση πλάκες ξυλόμαλου ή υαλοβάμβακα ή μικρής πυκνότητας διογκωμένη πολυστερίνη, τα υλικά αυτά έχουν μεγάλη ευπάθια στην υγρασία και για να προστατευτούν από το νερό που περιέχεται στο ελαφρομπετόν στρώνεται φύλλο πολυαιθυλενίου (nylon).



Αποξήλωση σοβά: Μετά το στέγνωμα του αφρομπετόν γίνεται περιμετρική αποξήλωση του σοβά σε ύψος 15cm για τον εγκιβωτισμό των κάθετων απολήξεων της στεγανωτικής στρώσης. Αυτή η εργασία κρίνεται ως σημαντική αφού η επικόληση της μεμβράνης γίνεται στο σταθερό στηθαίο και όχι στο σοβά που μελλοντικά μπορεί να παρουσιάσει αποσαθρώσεις
Τοπικές επισκευές: Προετοιμασία της επιφάνειας με τοπικές επιδιορθώσεις και επισκευές με επισκευαστικό υλικό μη συρρικνούμενο κατά την πήξη του, στα σημεία όπου υπάρχει σαθρό υπόστρωμα, καθώς στα σημεία σύνδεσης των υδροροών με την κυρίως ταράτσα ή τον φέροντα οργανισμό αν αυτό κρίνεται απαραίτητο.
Στεγάνωση: Για τη στεγάνωση των συμβατικών δωμάτων συνίσταται η χρήση ασφαλτικών μεμβρανών (ελαστομερή, πλαστομερή, κτλ). Η στεγάνωση ξεκιναέι με επάλειψη της επιφάνειας όπου θα επικοληθεί η μεμβράνη με ασφαλτικό βερνίκι (αστάρωμα). Η στεγάνωση μπορεί να γίνει και με την επικόληση 2 στρώσεων μεμβράνης. Η πρώτη στρώση επικολλάται σημειακά επί του υποστρώματος, ώστε να επιτρέπει τις μικρομετακινήσεις λόγω συστολοδιαστολών και την εκτόνωση των πιέσεων των υδρατμών από διάχυση. Αντίθετα η δευτερη στρώση επικολλάται ολικά επί της πρώτης και τοποθετείται παράλληλα προς την πρώτη και μετατοπισμένη κατά το ήμισυ του πλάτους της. Το κάθε φύλλο ασφαλτικής μεμβράνης επικαλ Η επικόλλησή τους γίνεται με φλόγιστρο. Η μεμβράνη θα σηκωθεί τουλάχιστον 15cm. σε ύψος περιμετρικά δημιουργώντας μια απόλυτα στεγανή λεκάνη. Ακολουθεί ενίσχυση της στεγανοποίησης με πρόσθετα κομμάτια μεμβράνης, σε όλα τα ευπαθή σημεία (γωνίες, εξαερισμούς, κεραίες κ.τ.λ) Τελική κάλυψη όλων των συνδέσεων της μεμβράνης με τα μεταλλικά στοιχεία, με ειδική ελαστομερή μαστίχη ασφαλτικής βάσεως.
Εξασφάλιση βατότητας δωματος: Εάν το δώμα δεν είναι βατό αλλά απλώς επισκέψιμο, τότε η διαστρωμάτωση μπορεί να τερματίσει στην στεγανωτική στρώση, η οποία έχει επικάλυψη ορυκτής ψηφίδας για την αντιλιακή προστασία της μεμβράνης. Εάν όμως το δώμα πρέπει να είναι βατό, τότε επί της στεγανωτικής στρώσης τοποθετείται γεωύφασμα ή έχει γίνει πρόβλεψη και έχει επικολληθεί μεμβράνη με επικάλυψη φύλλο πολυαιθυλενίου ώστε η στεγανωτική στρώση μα μην τραυματιστεί από την εμφάνιση τάσεων ερπισμού μεταξύ στεγάνωσης-επιφάνειας βάδισης. Στη συνέχεια η στεγάνωση καλύπτεται με λασμπωτές πλάκες πεζοδρομίου, κεραμικά πλακίδια με τσιμεντοκονία, βιομηχανικό δάπεδο, κτλ.

ΠΕΔΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗΣ:

Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω η συμβατική μόνωση είναι η πιό δημοφιλής μέθοδος θερμομονωσης στεγάνωσης των κοινών εμπορικών κατασκευών πού διαθέτουν σχεδόν όλα τα επίπεδα δώματα ή μικρής κλίσης.
MONOPLUS -ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ  ΜΟΝΩΣΗΣ     ΚΑΤΣΙΟΥΛΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ        
ΤΗΛ:2105780463  ΦΑΞ:2121013163   ΚΙΝ:6947892945
 ΠΕΛΟΠΙΔΑ 59 ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ    ΤΚ:12135         e-mail:katsioulismonosis@4ty.gr

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012



Προστασία ενάντια στις καιρικές συνθήκες και την απώλεια θερμότητας
Οι ταράτσες πρέπει να μπορούν να αποστραγγίζουν τα όμβρια ύδατα με αξιοπιστία. Αυτός είναι ο λόγος που ακόμη και οι ταράτσες πρέπει να επιστρώνονται με πίσσα, ιδίως εφόσον λαμβάνονται ειδικά μέτρα για ταράτσες με πίσσα λιγότερο του 2% για να μειωθεί ο κίνδυνος από τη συσσώρευση υδάτων.

Επιπλέον της φυσικής, βιολογικής και δομικής καταπόνησης, οι ταράτσες εκτίθενται και στη θερμική καταπόνηση αλλά και στην επακόλουθη παραμόρφωση με σύνθλιψη.
Η εναλλαγή της θερμότητας και του κρύου στην επιφάνεια των ταρατσών, όπως και η διαφοροποίηση της θερμοκρασίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό έχουν αντίκτυπο στο σύστημα σφράγισης αλλά και στη δομή του κτιρίου. Μακροπρόθεσμα, οι αλλαγές της θερμοκρασίας μπορεί να προκαλέσουν επιζήμιες παραμορφώσεις στα δομικά υλικά και συστατικά. Όταν το NEOPOR είναι σωστά τοποθετημένο προστατεύει τόσο τη δομή όσο και τα υλικά από αυτά τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα αλλά και παρέχει την απαιτούμενη θερμομόνωση.

Λειτουργίες και δομή επίστρωσης σε ταράτσες
Ανακαίνιση      συστημάτων σφράγισης ταρατσών

Διάγραμμα τομής επικλινών στοιχείων από ΝΕΟΡΟR
Η διάθεση των απορριμμάτων προβληματίζει όλο και περισσότερο σε περίπτωση ανακαίνισης των ταρατσών. Είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει κανείς να βεβαιωθεί για το αν οι υφιστάμενες στρώσεις μόνωσης και οι παλιές μεμβράνες αναπνοής μπορούν να παραμείνουν. Σε πολλές περιπτώσεις, πρόκειται για μια εφικτή λύση τόσο σε επίπεδο περιβάλλοντος όσο και σε επίπεδο οικονομίας. Κάθε κυματοειδής επιφάνεια, φουσκάλες ή πτυχώσεις που υπάρχουν επί του συστήματος σφράγισης που δεν είναι πλέον λειτουργικό, θα πρέπει να αφαιρεθεί και να μπαλωθεί. Σε κάθε τέτοια εργασία ανακαίνισης, θα πρέπει να εισάγεται επιπλέον μόνωση με ΝΕΟΡΟR κάτω από το νέο σύστημα σφράγισης, ιδιαιτέρως εφόσον, κατά κανόνα, μια επιπλέον στρώση ΝΕΟΡΟR στο κατάλληλο πάχος μπορεί να τοποθετηθεί πάνω στην καθαρισμένη μεμβράνη χωρίς να υφίστανται προβλήματα συμμόρφωσης με κριτήρια που σχετίζονται με την ενέργεια. Η στρώση αντιστάθμισης της πίεσης των ατμών, το σύστημα σφράγισης της ταράτσας και η προστασία της επιφάνειας θα πρέπει να εγκαθίστανται στην κορυφή, όπως συμβαίνει σε νέες κατασκευές. Επίσης, η στέγη θα πρέπει να ασφαλίζεται ώστε να μην μπορεί να παρασυρθεί από ισχυρούς ανέμους.

Λεπτομέρεια της κορυφής και της υδροροής
Στην περίπτωση ταρατσών με πίσσα λιγότερη του 2%, συστήνεται η επιπρόσθετη θερμομόνωση να έχει επικλινή διάταξη στοιχείων ΝΕΟΡΟR προκειμένου να διασφαλιστεί η σωστή αποστράγγιση των υδάτων.

Τι είναι το NEOPOR;

Το NEOPOR είναι το αποτέλεσμα της έρευνας της BASF και είναι το μοναδικό υλικό που προσφέρει Θερμο - Ηχο - Πυροπροστασία!
Το NEOPOR είναι η θερμομονωτική πλάκα για την μόνωση νέας γενιάς. Πραγματοποιήθηκε χάρη στις τεχνολογικές καινοτομίες, που εφάρμοσαν τα εργαστήρια έρευνας της εταιρείας BASF. Το NEOPOR, χάρη στα φυσικά χαρακτηριστικά του αποτελεί ένα επαναστατικό προϊόν για τη θερμομόνωση των κτιρίων διαθέτοντας μονωτική ικανότητα που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί μέχρι σήμερα για οποιοδήποτε συμπυκνωμένο πολυστυρένιο.
Η BASF AG κατασκευάζει το Neopor με τη μορφή κόκκων πολυεστερίνης που περιέχουν γραφίτη. Από την επεξεργασία αυτών των μαύρων σωματιδίων, προκύπτουν αφρώδεις πλάκες, μπλοκς ή ειδικού σχήματος εξαρτήματα με χαρακτηριστικό ασημί-γκρί χρώμα. Για την επεξεργασία χρησιμοποιούνται συμβατικές μηχανές EPS.
Σε σχέση με το συμβατικό EPS, το Neopor μπορεί να πετύχει το ίδιο μονωτικό αποτέλεσμα, απαιτώντας σημαντικά λιγότερο υλικό.
Η καινοτομία NEOPOR είναι προφανής σε όλους. Η πλάκα παρουσιάζεται σε ένα κομψό γκρι-ασημί χρώμα που αποκαλύπτει το μεγάλο του μυστικό. Το στοιχείο που κάνει το NEOPOR μοναδικό προϊόν του είδους του είναι ο γραφίτης. Ο γραφίτης παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη διαδικασία μεταφοράς της θερμότητας στο εσωτερικό του υλικού. Πιο συγκεκριμένα, παρεμβαίνει στη θερμότητα που διαχέεται με ακτινοβολία, μειώνοντάς την αισθητά χάρη στις βέλτιστες ιδιότητες απορρόφησης και αντανάκλασης.
 Πώς δημιουργήθηκε το NEOPOR
Η γραμμική παράσταση δείχνει την πορεία της θερμικής αγωγιμότητας ανάλογα με την πυκνότητα των υλικών που μελετήθηκαν. Η BASF κατόρθωσε να εξασθενίσει το λάμδα φωτεινότητας ενσωματώνοντας μόρια γραφίτη στο εσωτερικό της πρώτης ύλης του πολυστυρενίο: ο γραφίτης έχει την ιδιότητα να απορροφά, να αντανακλά και να διασκορπίζει τη θερμότητα που μεταφέρεται με μορφή θερμικής ακτινοβολίας, βελτιώνοντας αισθητά την θερμική αγωγιμότητα. Έτσι δημιουργήθηκε το Neopor.
Το NEOPOR φέρνει την επανάσταση στην αντίληψη της θερμομόνωσης αποδεικνύοντας πως ακόμη και σε χαμηλή πυκνότητα, σε αντίθεση με το XPS, μπορούν να επιτευχθούν βέλτιστες μονωτικές επιδόσεις.

Το NEOPOR φροντίζει το περιβάλλον
Η θερμότητα του πλανήτη, οι κλιματολογικές αλλαγές, η αλλοίωση των στρωμάτων της ατμόσφαιρας, η ξήρανση του υδροφόρου ορίζοντα και η μείωση των φυσικών πόρων είναι ανησυχητικές συνέπειες της ανεξέλεγκτης απόλαυσης της φύσης από τον άνθρωπο.
Από το σύνολο της ενέργειας που χρησιμοποιείται - ένα τρίτο προορίζεται για την παραγωγή ενέργειας, ένα τρίτο για τις μεταφορές και ένα τρίτο για την παραγωγή θερμότητας. Η καλή μόνωση ενός κτιρίου επιτρέπει να μειωθεί μέχρι και 60% η ανάγκη καυσίμων για να διατηρηθούν στο εσωτερικό του οι ιδανικές συνθήκες θερμότητας. Εξοικονομείται ενέργεια που με τον καιρό λαμβάνει σημαντικές διαστάσεις με συνεπακόλουθη μείωση των εκπομπών CO2 στην ατμόσφαιρα.

Το NEOPOR είναι η θερμομονωτική πλάκα που ανταποκρίνεται αποτελεσματικά σε αυτά τα προβλήματα. Η εξαιρετική του απόδοση συμβάλλει:
·         στην εξοικονόμηση των φυσικών πόρων που είναι απαραίτητοι για την παραγωγή του
·         στη μείωση των εκπομπών αερίων στην ατμόσφαιρα που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, χάρη στην εξοικονόμηση ενέργειας.
·         στη μείωση του κόστους για θερμομόνωση

Τρία Επιχειρήματα για το NEOPOR
Θερμομόνωση
Το NEOPOR χαρακτηρίζεται από την εξαιρετική θερμομονωτική του απόδοση, που το καθιστά κορυφαίο και προσδιορίζει σήμερα τους κανόνες του μέλλοντος στον τομέα της θερμομόνωσης.
Ηχομόνωση
Τα πλεονεκτήματα του NEOPOR σε σχέση με την ηχομόνωση είναι σαφή. Εργαστηριακές μετρήσεις του Γερμανικού Ινστιτούτου Δόμησης απέδειξαν ότι η χρήση του NEOPOR για την μόνωση της οικοδομής μειώνει εώς και 18 db την ηχορύπανση στον χώρο. (Deutsches Institut fur Bautechnik Zulassungsnummer Z-33.4-449).
Πυροπροστασία
Το NEOPOR πείθει με τις ιδιότητές του και στον τομέα της πυροπροστασίας. Μετά από ειδικές μετρήσεις του Γερμανικού Ινστιτούτου Δόμησης κατατάχθηκε στην ομάδα των άφλεκτων υλικών B1 DIN 4102 (Deutsches Institut fur Bautechnik).

Εξοικόνομηση Ενέργειας και Χρημάτων

Πολλά παλιά κτίρια έχουν απαιτήσεις σε θερμότητα πάνω από 200 kWh/(m2 a). Η αντιστοιχία σε πετρέλαιο θέρμανσης είναι 20 λίτρα ανά τετραγωνικό μέτρο τον χρόνο για κάθε χειμώνα. Η αντιστοιχία σε φυσικό αέριο είναι περίπου 20 m3 ανά τετραγωνικό μέτρο τον χρόνο για κάθε χειμώνα.
Κατά συνέπεια, μία κατοικία των 150 m2 με απαιτήσεις θερμότητας ίση με 200 kWh/(m2 a) καταναλώνει περίπου 3000 λίτρα πετρελαίου θέρμανσης ή 3000 m3 φυσικού αερίου κάθε χειμώνα. Αυτά τα νούμερα κατανάλωσης μπορούν να μειωθούν σημαντικά με μία σειρά μέτρων. Μελέτες έδειξαν ότι εύκολα μπορούμε να πετύχουμε οικονομία της τάξης του 50% μέσω της θερμομόνωσης (πηγή: Institut Wohnen und Umwelt). Τα χρήματα που ξοδεύονται για την υλοποίηση της κατάληλης θερμομόνωσης αποσβαίνονται μόλις από τον πρώτο χειμώνα. Ταυτόχρονα τα θετικά αποτελέσματα στο περιβάλλον από τη μείωση της μόλυνσής του είναι αυταπόδεικτα.

Καλύτερη ποιότητα ζωής

Οι μη μονωμένες κρύες, εξωτερικές επιφάνειες ενός κτίσματος, ακτινοβολούν κρύο αέρα, δημιουργώντας ανθιυγεινά ρεύματα μέσα σε αυτό. Πολύ περισσότερο τα μη μονωμένα ή ελλειπώς μονωμένα τμήματα ενός κτίσματος αναπτύσουν υγρασία. Η υγρασία αυτή επηρεάζει αρνητικά την υγεία και την ποιότητα ζωής αυτών που κατοικούν στο κτίσμα, ενώ μπορεί να δημιουργηθεί και δομική ζημία στο ίδιο το κτίριο. Αυτές οι βλάβες αναγνωρίζονται από τις σκούρες κηλίδες στους τοίχους, ειδικά στις γωνίες, όπου αναπτύσσονται θερμικές γέφυρες.

Μόνωση για διατήρηση της αξίας

Συντήρηση δεν χρειάζονται μόνο τα μηχανήματα. Τα σπίτια χρειάζονται επίσης τακτική συντήρηση για να διατηρούν την αξία τους. Η μόνωση με το NEOPOR και τα πλεονεκτήματα που αυτή προσδίδει, αυξάνουν την αξία της οικοδομής σας.

Σύγκριση υλικών βάσει ανάλυσης οικολογικής αποτελεσματικότητας

Η ανάλυση οικολογικής αποτελεσματικότητας εξετάζει τα προϊόντα και τις διεργασίες τόσο από οικονομικής όσο και από περιβαλλοντικής άποψης ώστε να να αναδείξει τα πιο αποτελεσματικά. Σε σχέση με άλλα εναλλακτικά προϊόντα, το NEOPOR προσφέρει μεγαλύτερο πλεονέκτημα με χαμηλότερο κόστος, ενώ ταυτόχρονα είναι φιλικότερο προς το περιβάλλον. Το αποτέλεσμα αυτής της εξέτασης μπορείτε να το δείτε στο παρακάτω γράφημα.
Το εκπληκτικό πλεονέκτημα του NEOPOR είναι ότι προσφέρει το ίδιο αποτέλεσμα με τα εναλλακτικά υλικά, χρησιμοποιώντας 50% λιγότερο υλικό. Η μείωση αυτή αντανακλά τόσο στο κόστος όσο και στις επιπτώσεις στο περιβάλλον. Επιπλέον το ίδιο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται με υλικό που είναι 15% έως 20% λεπτότερο.