Τρίτη 19 Ιουνίου 2012



Η προστασία από το κρύο, τη ζέστη και την υγρασία επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό από την μόνωση που θα κατασκευάσουμε στην ταράτσα (δώμα) της οικοδομής μας. Όταν λέμε μόνωση, εννοούμε την ολοκληρωμένη κατασκευή από διάφορα υλικά που αποτελείται από την θερμομονωτική στρώση, από την στεγανοποίηση για την προστασία της ταράτσας και της θερμομόνωσης και από την τελική στρώση της επιφάνειας που διαμορφώνεται.
Σ΄ αυτήν (την τελική επιφάνεια) οφείλεται το αν μπορούμε να κάνουμε - χωρίς κανένα περιορισμό - χρήση της ταράτσας μας (βατή ταράτσα) ή να κάνουμε χρήση με περιορισμούς στις δραστηριότητες μας (μη βατή ταράτσα).
Τα βατά δώματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν χωρίς κανένα πρόβλημα για το άπλωμα των ρούχων, την λειτουργία τους σαν καθιστικοί χώροι κ.λπ. Σ αυτά τα βατά δώματα, μπορούμε να τοποθετήσουμε στην τελευταία στρώση πλάκες ταρατσών, μάρμαρα, μωσαϊκό κ.ά.
Στα μη βατά δώματα, μπορούμε να τοποθετήσουμε στη τελευταία στρώση χαλίκια, γαρμπίλι, πλάκες ελεύθερες (χωρίς λάσπη) ή ακόμα πλάκες με ενσωματωμένο το θερμομονωτικό υλικό.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι ανάγκες έχουμε και μετά να αποφασίσουμε αν χρειάζεται η ταράτσα μας να είναι βατή ή όχι.
Πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι:
 Τα βατά και μη βατά δώματα, αν έχουν κατασκευασθεί σωστά, παρέχουν τον ίδιο συντελεστή όσον αφορά τη θερμομόνωση και την ίδια προστασία από την υγρασία.
Τα μη βατά δώματα έχουν μικρότερο κόστος χωρίς να επηρεάζεται καθόλου η θερμομονωτική αξία της κατασκευής τους.
Υπάρχουν στο εμπόριο κατάλληλα υλικά για τη χρήση των μη βατών δωμάτων με κόστος πολύ χαμηλό,
Το
 μωσαϊκό, οι πλάκες, τα πλακάκια και το γαρμπιλομπετόν είναι υδατοπερατά υλικά και δεν εξασφαλίζουν στεγανοποίηση.
Με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω αλλά και με τα στοιχεία που αναφέρει ο πίνακας, πιστεύουμε να είναι πιο εύκολη ή σωστή απόφαση για βατό η μη βατό δώμα.

Υγρασία (Ανίχνευση - Εντοπισμός - Αντιμετώπιση)
Υγρασία (Ανίχνευση - Εντοπισμός - Αντιμετώπιση)

Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην οικοδομή, είναι η εμφάνιση υγρασίας. Η υγρασία μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορα σημεία των δομικών στοιχείων και για διαφορετικούς λόγους οι οποίοι πολλές φορές συνδυάζονται.
Η θερμογραφία και η κάμερα IR μπορεί να εντοπίσει υγρασίες οι οποίες ακόμη δεν έχουν γίνει ορατές σε γυμνό μάτι η ακόμη να εντοπίσει και την πηγή τους ή την πορεία τους



Όταν δούμε μούχλα στο εσωτερικό του σπιτιού
Η μούχλα οφείλεται στη συμπύκνωση των  υδρατμών του χώρου. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι  όταν η σχετική υγρασία αυξάνει και πλησιάζει την περιοχή του κορεσμού, τότε αρχίζει να παρατηρείται συμπύκνωση. Δηλαδή, ο υδρατμός από αέριο γίνεται νερό που κινδυνεύει να παγώσει.
Η συμπύκνωση προέρχεται αποκλειστικά από την ψύξη του αέρα. Ο ζεστός αέρας ψύχεται μόλις έρθει σε επαφή με τους κρύους τοίχους, δάπεδα, οροφές και υγροποιείται. Η υγρασία που οφείλεται στην συμπύκνωση εμφανίζεται σε πάρα πολλές κατασκευές, δημιουργεί μούχλες, μαυρίλες και ανθυγιεινό περιβάλλον. Το χειμώνα παρουσιάζεται σε χώρο που δεν έχει θερμομονωμένους τοίχους, δοκάρια από μπετόν, πλάκες οροφής, δάπεδα κλπ.
Εμφανίζεται πιο εύκολα στα δομικά στοιχεία από μπετόν (να θυμίσουμε ότι το μπετόν αφήνει την θερμότητα να περνά 4 φορές πιο εύκολα από ότι τα τούβλα), γιατί κρυώνουν πιο εύκολα πιο γρήγορα και πιο πολύ. Καλέστε την MONOPLUS για να ελέγξει τον χώρο και να σας προτείνει τα μέτρα που πρέπει να πάρετε για να σταματήσει το φαινόμενο. Για να αντιμετωπισθεί αυτή η υγρασία μόνο ένας τρόπος υπάρχει: Να θερμομονώσουμε τα δομικά στοιχεία που είναι αμόνωτα, για να εμποδίσουμε να ψυχθεί ο αέρας.
Είναι η μούχλα επικίνδυνη για την υγεία μας; 
Η μούχλα είναι μύκητες που μεταφέρονται με τον αέρα  και  η έκθεση σε αυτούς μας δημιουργεί προβλήματα υγείας, κυρίως σε παιδιά. Παρατηρήθηκαν  από διεθνείς έρευνες ότι  τα προβλήματα που δημιουργούν στην υγεία μας οι αερομεταφερόμενοι μύκητες είναι βήχας, δύσπνοια, αναπνευστικά, αγγειακά νευρολογικά , αλλεργικά, μολύνσεις  κ.λπ.Που είναι πιθανό να εμφανιστεί μούχλα στο σπίτι μας.
 Τα περισσότερα εκτεθειμένα δομικά στοιχεία στην υγρασία από συμπύκνωση είναι:
- Τα εξωτερικά δομικά στοιχεία κυρίως στα σημεία όπου εμφανίζονται θερμογέφυρες.
- Τα δάπεδα των ισογείων όταν είναι οροφές υπογείων που δεν θερμαίνονται.
- Τα δάπεδα επάνω από πυλωτή και τα περιμετρικά στοιχεία των υπογείων
Μπορεί  το σπίτι μας να είναι καινούργιο (μέσα στη δεκαετία ), αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι  οπωσδήποτε δεν θα εμφανιστεί μούχλα  και αυξημένη υγρασία στον εσωτερικό χώρο του σπιτιού.Πως θα φύγει η μούχλα.
-Η εξωτερική στεγανοποίηση με στεγανωτικά, χρώματα κ.λπ , μεγεθύνει το πρόβλημα.  - Να διασφαλίσουμε έναν τρόπο (φυσικό η τεχνητό) να αερίζεται ο χώρος τακτικά .    
- Να μην έχουμε την θέρμανση σε μεγάλη θερμοκρασια.
α 
- Να μειώσουμε την παραγωγή υδρατμών.
- Να βελτιώσουμε την κατασκευή με υλικά που "αναπνέουν", δηλαδή που επιτρέπουν τους υδρατμούς να βρίσκουν διέξοδο προς την ατμόσφαιρα .
Η  MONOPLUS  αναλαμβάνει έργα Μόνωσης και Στεγανοποίησης, κάθε είδους και κλίμακας. Από ένα απλό σπίτι μέχρι ένα μεγάλο οικοδομικό έργο, μπορούμε να φέρουμε σε πέρας εργασίες υψηλού επιπέδου σύμφωνα με τις Ευρωπαικές προδιαγραφές, χρησιμοποιώντας πιστοποιημένα υλικά .
Στην εταιρία MONOPLUS  διαθέτουμε έμπειρο και τεχνικά πιστοποιημένο συνεργείο μας που θα προτείνει λύσεις και είναι σε θέση να παρέχει τις υπηρεσίες του για κάθε είδους περίπτωση μόνωσης, στεγανοποίησης και ενεργειακής βελτίωσης. Το άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό θα ασκήσει όλες τις σύχρονες μεθόδους εφαρμογής των κατάλληλων, κατά περίπτωση, υλικών και θα είναι στο πλευρό σας για κάθε συμβουλή. Και εδώ είναι το σημείο που κάνει τη διαφορά της MONOPLUS έναντι στον ανταγωνισμό: γνωρίζουμε τα υλικά  που χρησιμοποιούμε και αντιλαμβανόμαστε τις απαιτήσεις κάθε έργου, 
Η ΜΟΝΩΣΗ είναι η κρυμμένη ΠΟΙΟΤΗΤΑ στην οικοδομή.
Είναι το μοναδικό κόστος σε μια οικοδομή που θα μας κάνει απόσβεση χρημάτων λόγω του ότι θα μας κάνει εξοικονόμηση ενέργειας, παρέχοντας ζέστη το χειμώνα και δροσιά το καλοκαίρι. Με λίγα λόγια μας προσφέρει «ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ



Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012


ΑΣΦΑΛΤΟΠΑΝΑ
·        
·          


Μια λύση που έρχεται από παλιά.
Η επιλογή του κατάλληλου ασφαλτόπανου και η σωστή εφαρμογή του προσφέρουν μια οικονομική και καλή λύση.

Τις προηγούμενες δεκαετίες η υγρομόνωση με προκατασκευασμένα ασφαλτικά φύλλα, γινόταν με την μέθοδο των πολλαπλών στρώσεων ασφαλτικών φύλλων ή με τη χρήση ρευστής ασφάλτου. Την τελευταία δεκαετία γίνεται υγρομόνωση επιφανειών με δύο ή με μία και μόνη στρώση ασφαλτικού φύλλου. Αυτό οφείλεται κύρια σε δύο λόγους :
α. Τη βελτίωση της ποιότητας των ασφαλτικών μιγμάτων με την προσθήκη ειδικών υλικών, που συντελούν στην αύξηση της διάρκειας ζωής και τη βελτίωση των χαρακτηριστικών τους, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη αξιοπιστία της υγρομόνωσης διπλής ή και μονής στρώσης.
β. Τις τεχνικές βελτίωσης των γραμμών παραγωγής προκατασκευασμένων ασφαλτικών φύλλων, που είχαν σαν αποτέλεσμα τη χρησιμοποίηση οπλισμών με υψηλά τεχνικά χαρακτηριστικά και την παραγωγή φύλλων μεγάλου πάχους.
Υγρομόνωση μιας στρώσης
Χαρακτηρίζεται από την χρήση ενός και μόνου ασφαλτικού φύλλου υψηλών προδιαγραφών (πολύ καλά τεχνικά χαρακτηριστικά, μεγάλο πάχος)
Υγρομόνωση διπλής στρώσης ή πολλαπλών στρώσεων
Χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία υγρομονωτικού συστήματος με δύο (2) ή περισσότερες στρώσεις, προκατασκευασμένων ασφαλτικών φύλλων, με πιθανά διαφορετικό πάχος, διαφορετικό οπλισμό, διαφορετικές επικαλύψεις, έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να αποτελεί αξιόπιστη λύση. Η χρήση δύο στρώσεων αποτρέπει κινδύνους που παρουσιάζονται από κακή εφαρμογή στην αλληλοεπικάλυψη των φύλλων και βελτιώνει τη διάρκεια ζωής του συστήματος. Η τεχνική αυτή εφαρμόζεται συνήθως με ασφαλτικά φύλλα που παράγονται με ασφαλτικό μίγμα ασφάλτου-πολυμερών.







Προβλήματα στις υγρομονώσεις με ασφαλτόπανα
Τα προβλήματα που παρουσιάζονται στις υγρομονώσεις με προκατασκευασμένα ασφαλτικά φύλλα οφείλονται τόσο στην ποιότητα των υλικών που χρησιμοποιούνται όσο και στην μη τήρηση των κανόνων σωστής εφαρμογής. Τα σημαντικότερα προβλήματα μπορεί να απαριθμηθούν και να διευκρινισθούν σύμφωνα με την ακόλουθη ανάλυση.

·         Ενώσεις ασφαλτικών φύλλων (αλληλοεπικαλύψεις). Αποτελούν σημαντικό πρόβλημα και ένα μεγάλο ποσοστό αστοχιών προέρχεται από κακή ποιότητα των ενώσεων. Είναι προφανές ότι αποτελούν ευπαθές σημείο της υγρομόνωσης και πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή κατά την εφαρμογή.
·         Μεταβολή των διαστάσεων (συστολή). Είναι φαινόμενο που παρουσιάζεται με ασφαλτικά φύλλα εφαρμοσμένα όταν ο οπλισμός δεν είναι καλής ποιότητας και η συρρίκνωσή του δεν είναι μέσα στα επιτρεπτά όρια. Παρουσιάζεται συνήθως σε ασφαλτικά φύλλα που έχουν οπλισμό πολυεστερικό ύφασμα όχι με ιδιαίτερη σταθερότητα διαστάσεων.
·         Διάτρηση της υγρομόνωσης. Οφείλεται σε μηχανικές καταπονήσεις είτε κατά τη διάρκεια της εφαρμογής είτε μεταγενέστερα στην έτοιμη υγρομόνωση. Ο κίνδυνος ελαχιστοποιείται με την χρησιμοποίηση ασφαλτικών φύλλων με οπλισμό πολυεστερικό ύφασμα μεγάλης αντοχής σε διάτρηση.
·         Σκλήρυνση της υγρομόνωσης (Γήρανση). Οφείλεται στη χρησιμοποίηση ασφαλτικών φύλλων κακής ποιότητας με μικρή περιεκτικότητα σε πρόσθετα. Καταδεικνύει κακή ποιότητα ασφαλτικού μίγματος. Παρουσιάζεται ιδιαίτερα έντονα σε υγρομονώσεις με ασφαλτικά φύλλα οξειδωμένης ασφάλτου.
·         Φουσκώματα. Η αιτία είναι η εγκλωβισμένη υγρασία. Οφείλεται σε διάφορες αιτίες όπως παρουσία νερού ή υγρασίας στο υπόστρωμα, εφαρμογή με βροχερό καιρό, εγκλωβισμός αέρα κάτω από το ασφαλτικό φύλλο, χρήση φλόγιστρου λιγότερο από όσο επιβάλλεται και μερικές φορές από τον οπλισμό του ασφαλτικού φύλλου αν περιέχει σημαντική ποσότητα υγρασίας και δεν υπάρξει διαδικασία απαγωγής της κατά την παραγωγή. Η εγκλωβισμένη υγρασία με την αύξηση της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος μετατρέπεται σε υδρατμό και αντίθετα επανέρχεται στην αρχική μορφή με τη μείωση της θερμοκρασίας. Η εναλλαγή αυτή δημιουργεί κίνδυνο ρήξης της υγρομόνωσης.
·         Υφαρπαγή από τον άνεμο. Παρουσιάζεται σε περιπτώσεις υγρομονώσεων που δεν έχουν επικολληθεί σωστά στο υπόστρωμα, λόγω της υποπίεσης που δημιουργεί στην επιφάνεια της υγρομόνωσης ο δυνατός άνεμος.

Τα παραπάνω αναφερόμενα προβλήματα παρουσιάζονται περισσότερο έντονα στις υγρομονώσεις μιας στρώσης, οι οποίες άλλωστε είναι και περισσότερο ευπαθείς στην εισροή νερού αν κάποιο από τα προβλήματα υπάρχει. Αντίθετα στις υγρομονώσεις πολλαπλών στρώσεων, οι επόμενες, μετά την πρώτη, στρώσεις επιτρέπουν την αποκατάσταση των αστοχιών που θα έχει πιθανά η πρώτη στρώση. Από στατιστικές έρευνες που έχουν γίνει έχει προκύψει ότι οι υγρομονώσεις μονής στρώσης παρουσιάζουν σχεδόν διπλάσιο ποσοστό αστοχιών από αυτές πολλαπλών στρώσεων (68% έναντι 32%
).
  Η Στεγανοποίηση της ταράτσας είναι η εργασία που απαιτείται για να αποφύγουμε τα προβλήματα από τη διείσδυση του νερού. Η σωστή στεγανοποίηση των κατασκευών αυτών είναι πολύ σημαντική και αναγκαία για την αποφυγή παραπλεύρων προβλημάτων που μπορεί να δημιουργήσει η διείσδυση νερού στα υπόλοιπα τμήματα της οικοδομής. Η στεγανοποίηση των ταρατσών πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένα συνεργεία με υλικά μεγάλης αντοχής λόγω της τρομερής καταπόνησης που υφίσταται η ταράτσα (καλοκαίρι μεγάλες θερμοκρασίες, χειμώνα χαμηλές θερμοκρασίες, υψηλές θερμικές διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια του 24ώρου) και εντατικής χρήσης της ταράτσας (τοποθέτηση μηχανημάτων, ηλιακών κατόπτρων, θερμοσιφώνων κ.λ.π). Πρέπει να αποφεύγονται οι διάφορες «οικονομικές» λύσεις που προσφέρονται ως εναλλακτικές. Επίσης πρέπει να αποφεύγεται η ελαφριά επιφανειακή στεγανοποίηση καθώς και οι εκ των υστέρων επεμβάσεις διαφόρων συνεργείων, ηλεκτρολόγων, υδραυλικών κ.λ.π που μπορούν να καταστρέψουν την υπάρχουσα στεγανοποίηση. Η εφαρμογή στεγανοποίησης λόγω των σημαντικών λεπτομερειών που πρέπει να ακολουθηθούν για την σωστή αντιμετώπισή της, απαιτεί ανάλογα με τη χρήση και γενικότερα λόγω δυσμενών συνθηκών, υψηλής ποιότητας υλικά και κυρίως έμπειρους τεχνίτες με ισχυρή εγγυητική κάλυψη.

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012


ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ Θερμομονωσης:

Η θερμομονωση σε ταράτσες και δώματα είναι ένας από τους κύριους παράγοντες εξοικονόμησης ενέργειας σε μια κατασκευή. Οι θερμικές απώλειες σε μια κοινή συμβατική κατασκευή χωρίς θερμομονωση ή ελλιπώς θερμομονωμένο δώμα μπορούν να φτάσουν και το 48% για του χώρους του τελευταίου ορόφου (μελέτη Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας). Συνεπώς στην χώρα μας που περιλαμβάνεται πλέον γεωγραφικά σε περιοχή με ακραίες κλιματολογικές αλλαγές καθιστούν αναγκαία την θερμομονωση της ταράτσας ενος κτηρίου, σε συνάρτηση μάλιστα, με την ανοδική πορεία της τιμής του πετρελαίου και της ηλεκτρικής ενέργειας, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη για σωστή θερμομονωση της ταράτσας.
Η θερμομονωση στις ταράτσες κατηγοριοποιείται σε 2 μεγάλες ομάδες. Την Συμβατική Θερμομονωση και την Ανεστραμμένη Θερμομονωση.
Συμβατική θερμομονωση ονομάζουμε την θερμομονωση στην οποία η στρώση θερμομονωσης βρίσκεται κάτω από την στεγανωτική στρώση. Η συμβατική θερμομονωση (που ονομάζεται και θερμή στέγη) υλοποιείται σε οριζόντια και με μικρή κλίση δώματα. Μια τυπική διαστρωμάτωση της Συμβατικής θερμομονωσης είναι:

1.        Το φράγμα υδρατμών(εφαρμόζεται κατά περίπτωση)
2.        Η στρώση θερμομονωσης
3.        Το υλικό ρήσεων
4.        Η στεγανωτική στρώση
5.        Η επιφάνεια βάδισης
Σε γενικές γραμμές αυτό που θα χαρακτήριζε μια θερμομονωση σαν συμβατική είναι η παρατήρηση ότι στην συμβατική θερμομονωση στεγανοποιούμε την θερμομονωση. Μέσα από την παρατήρηση αυτή απορέουν και τα πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα μιας συμβατικής θερμομονωσης.

                        
                      



ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ Θερμομονωσης:

Η συμβατική μόνωση αποτελεί την πλέον συνήθη στη χώρα μας με χαρακτηριστικό στοιχείο το ενιαίο και συμπαγές των διαφόρων στρωμάτων που την αποτελούν Λόγω του γεγονότος οτι η στεγάνωση βρίσκεται πάνω από την θερμομονωση, αποτρέπουμε την ροή νερού στην θερμομονωτική στρώση. Αυτό βοηθάει την θερμομονωση να μεγιστοποιήση την απόδοσή της, ενώ παράλληλα επιτρέπει για την θερμομονωση και χρήση υλικών που είναι λιγότερο ανθεκτικά στην παρουσία υγρασίας όπως είναι η διογκωμένη πολυστερίνη. Συνήθως τα δώματα που μονώνονται με την συμβατική μέθοδο παρέχουν και την ευχέρεια βατότητας αυτών.

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ Συμβατικής Θερμομονωσης:

Η συμβατική μόνωση εφαρμόζεται μόνο σε επίπεδα η μικρής κλίσης δώματα. Τα στρώματα που την απαρτίζουν θα πρέπει να εξασφαλίζουν την εξισορρόπηση των θερμικών τάσεων που αναπτύσσονται λόγω των διαφορετικών συντελεστών διαστολής των υλικών των διαστρωματώσεων, αφού τα περισότερα από αυτά είναι εκτεθιμένα στις θερμικές μεταβολές. Η έκθεση της στεγανωτικής στρώσης στις θερμικές μεταβολές και θερμικά σοκ οδηγούν σε ταχύτερη γήρανση της.


ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗΣ:

Σειρά εργασιών για επιτυχημένη θερμομονωση:
Προετοιμασία της επιφάνειας για Θερμομονωση: Η επιφάνεια θα πρέπει να είναι καθαρή. Πρίν την εφαρμογή θα πρέπει να έχει γίνει προνόηση για την τοποθέτηση βάσεων για ηλιακούς θερμοσίφωνες, κλιματισικά μηχανήματα, στηριγμάτων πέργκολας ή άλλου είδους μηνολογικού εξοπλισμού.
Δημιουργία φράγματος υδρατμών:. Το φράγμα υδρατμών δημιουργείται για να σταματήσει την διάχυση των υδρατμών από το εσωτερικό των χώρων του κάτω ορόφου πρός την στρώση θερμομονωσης ώστε να αποτραπεί ο σχηματισμός υγρασίας εσωτερικής συμπύκνωσης. Σε περίπτωση που οι υδρατμοί φτάσουν στην θερμομονωτική στρώση και υγροποιηθούν μπρεί να αποροφηθούν από το θερμομονωτικό υλικό εάν αυτό δεν είναι κλειστής κυψελωτής δομής (εξηλασμένη πολυστερίνη DOW, Fibran, Tiktas, κ.α.) με αποτέλεσμα να χάσει την θερμομονωτική του ικανότητα Το φράγμα υδρατμών διαφοροποιείται ανάλογα την υγρομετρία των χώρων κάτωθεν του δώματος. Συνήθως οι κοινές κατασκευές κατατάσονται στους χώρους με χαμηλή ή μέση υγρομετρία ≤ 5,0 γρ/m3 και δε χρειάζονται φράγμα υδρατμών. Για χώρους έντονης υγρομετρίας 5,07,5 γρ/m3 απαιτείται φράγμα υδρατμών που έχει την μορφή επικολλημένου ασφαλτοπάνου με επικάλυψη φύλλο αλουμινίου.
Τοποθέτηση θερμομονωτικής στρώσης: Η θερμομονωτική στρώση τοποθετείται για να προφυλάσει τόσο τη φέρουσα πλάκα όσο και τους εσωτερικούς χώρους από τις μεγάλες θερμοκρασιακές διακυμάνσεις του περιβάλλοντος. Στη συμβατική μόνωση έχουν εφαρμογή όλα τα θερμομονωτικά υλικά αρκεί να παρουσιάζουν αντοχές σε συμπίεση. Έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί διογκωμένη ή εξηλασμένη πολυστερίνη, σκληρές πλάκες υαλοβάμβακα, ξυλόμαλο, κ.α. Το πάχος και το υλικό τους επιλέγεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του έργου. Οι πλάκες της πολυστερίνης τοποθετούνται ελέυθερες στη πλάκα του δώματος εκτός από την περίπτωση που έχει κλιση άνω του 40% οπότε γίνεται σημειακή στερέωση των θερμομονωτικών πλακών.
Διάστρωση ελαφρομπετόν: Πρίν την διάστρωση ελένχονται οι υπαρχουσες κλισεις της κατασκευής. Στην συνέχεια τοποθετούνται οδηγοί από νήμα που ορίζουν τις κλισεις που θα δημιουργηθούν με το ελαφρομπετόν. Η ελάχιστη κλιση που ζητείται είναι 0,7-1% για περιοχές της Α κλιματολογικής ζώνης, 1-1,5% για της Β ζώνης και 1,5-2% για της Γ και Δ ζώνης. Αν έχουν επιλεγεί γα την θερμομονωση πλάκες ξυλόμαλου ή υαλοβάμβακα ή μικρής πυκνότητας διογκωμένη πολυστερίνη, τα υλικά αυτά έχουν μεγάλη ευπάθια στην υγρασία και για να προστατευτούν από το νερό που περιέχεται στο ελαφρομπετόν στρώνεται φύλλο πολυαιθυλενίου (nylon).



Αποξήλωση σοβά: Μετά το στέγνωμα του αφρομπετόν γίνεται περιμετρική αποξήλωση του σοβά σε ύψος 15cm για τον εγκιβωτισμό των κάθετων απολήξεων της στεγανωτικής στρώσης. Αυτή η εργασία κρίνεται ως σημαντική αφού η επικόληση της μεμβράνης γίνεται στο σταθερό στηθαίο και όχι στο σοβά που μελλοντικά μπορεί να παρουσιάσει αποσαθρώσεις
Τοπικές επισκευές: Προετοιμασία της επιφάνειας με τοπικές επιδιορθώσεις και επισκευές με επισκευαστικό υλικό μη συρρικνούμενο κατά την πήξη του, στα σημεία όπου υπάρχει σαθρό υπόστρωμα, καθώς στα σημεία σύνδεσης των υδροροών με την κυρίως ταράτσα ή τον φέροντα οργανισμό αν αυτό κρίνεται απαραίτητο.
Στεγάνωση: Για τη στεγάνωση των συμβατικών δωμάτων συνίσταται η χρήση ασφαλτικών μεμβρανών (ελαστομερή, πλαστομερή, κτλ). Η στεγάνωση ξεκιναέι με επάλειψη της επιφάνειας όπου θα επικοληθεί η μεμβράνη με ασφαλτικό βερνίκι (αστάρωμα). Η στεγάνωση μπορεί να γίνει και με την επικόληση 2 στρώσεων μεμβράνης. Η πρώτη στρώση επικολλάται σημειακά επί του υποστρώματος, ώστε να επιτρέπει τις μικρομετακινήσεις λόγω συστολοδιαστολών και την εκτόνωση των πιέσεων των υδρατμών από διάχυση. Αντίθετα η δευτερη στρώση επικολλάται ολικά επί της πρώτης και τοποθετείται παράλληλα προς την πρώτη και μετατοπισμένη κατά το ήμισυ του πλάτους της. Το κάθε φύλλο ασφαλτικής μεμβράνης επικαλ Η επικόλλησή τους γίνεται με φλόγιστρο. Η μεμβράνη θα σηκωθεί τουλάχιστον 15cm. σε ύψος περιμετρικά δημιουργώντας μια απόλυτα στεγανή λεκάνη. Ακολουθεί ενίσχυση της στεγανοποίησης με πρόσθετα κομμάτια μεμβράνης, σε όλα τα ευπαθή σημεία (γωνίες, εξαερισμούς, κεραίες κ.τ.λ) Τελική κάλυψη όλων των συνδέσεων της μεμβράνης με τα μεταλλικά στοιχεία, με ειδική ελαστομερή μαστίχη ασφαλτικής βάσεως.
Εξασφάλιση βατότητας δωματος: Εάν το δώμα δεν είναι βατό αλλά απλώς επισκέψιμο, τότε η διαστρωμάτωση μπορεί να τερματίσει στην στεγανωτική στρώση, η οποία έχει επικάλυψη ορυκτής ψηφίδας για την αντιλιακή προστασία της μεμβράνης. Εάν όμως το δώμα πρέπει να είναι βατό, τότε επί της στεγανωτικής στρώσης τοποθετείται γεωύφασμα ή έχει γίνει πρόβλεψη και έχει επικολληθεί μεμβράνη με επικάλυψη φύλλο πολυαιθυλενίου ώστε η στεγανωτική στρώση μα μην τραυματιστεί από την εμφάνιση τάσεων ερπισμού μεταξύ στεγάνωσης-επιφάνειας βάδισης. Στη συνέχεια η στεγάνωση καλύπτεται με λασμπωτές πλάκες πεζοδρομίου, κεραμικά πλακίδια με τσιμεντοκονία, βιομηχανικό δάπεδο, κτλ.

ΠΕΔΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗΣ:

Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω η συμβατική μόνωση είναι η πιό δημοφιλής μέθοδος θερμομονωσης στεγάνωσης των κοινών εμπορικών κατασκευών πού διαθέτουν σχεδόν όλα επίπεδα δώματα ή μικρής κλίσης.

Σάββατο 2 Ιουνίου 2012


NEOPOR  ΜΟΝΩΣΗ

MONOPLUS· 2 Ιουνίου  2012 · 
To NEOPOR είναι η θερμομονωτική πλάκα για τη μόνωση νέας γενιάς. Πραγματοποιήθηκε χάρη στις τεχνολογικές καινοτομίες, που εφάρμοσαν τα εργαστήρια έρευνας της εταιρείας BASF. Το NEOPOR, χάρη στα φυσικά χαρακτηριστικά του αποτελεί ένα επαναστατικό προϊόν για τη θερμομόνωση των κτιρίων διαθέτοντας μονωτική ικανότητα που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί μέχρι σήμερα για οποιοδήποτε συμπυκνωμένο πολυστυρένιο. Το στοιχείο που κάνει το NEOPOR μοναδικό προϊόν του είδους του είναι ο γραφίτης. Ο γραφίτης παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη διαδικασία μεταφοράς της θερμότητας στο εσωτερικό του υλικού. Πιο συγκεκριμένα ο γραφίτης έχει την ιδιότητα να απορροφά, να αντανακλά και να διασκορπίζει τη θερμότητα που μεταφέρεται με μορφή θερμικής ακτινοβολίας, βελτιώνοντας αισθητά το συντελεστή(λ) θερμικής αγωγιμότητας. Εκτός από την εξαιρετική θερμομονωτική απόδοση, το NEOPOR προσφέρει ηχομόνωση μειώνοντας έως και 18 db την ηχορρύπανση στον χώρο που έχει μονωθεί με αυτό. Οι ηχομονωτικές του ιδιότητες αναδείχθηκαν από τις εργαστηριακές μετρήσεις του Γερμανικού Ινστιτούτου Δόμησης. Το NEOPOR πείθει με τις ιδιότητες του και στον τομέα της πυροπροστασίας. Μετά από ειδικές μετρήσεις του Γερμανικού Ινστιτούτου Δόμησης κατατάχθηκε στην ομάδα των άφλεκτων υλικών Β1 DIN 4102. To NEOPOR, είναι ένα άκρως οικολογικό προϊόν, συνώνυμο της πράσινης ενέργειας.
Η καλή μόνωση ενός κτιρίου με NEOPOR επιτρέπει να μειωθεί μέχρι και 60% η ανάγκη καυσίμων για να διατηρηθούν στο εσωτερικό του οι ιδανικές συνθήκες θερμότητας. Εξοικονομείται ενέργεια που με τον καιρό λαμβάνει σημαντικές διαστάσεις με συνεπακόλουθη μείωση των εκπομπών CO2 στην ατμόσφαιρα. To NEOPOR συμβάλλει με την εξαιρετική του απόδοση, στην εξοικονόμηση των φυσικών πόρων που είναι απαραίτητοι για την παραγωγή του, στη μείωση των εκπομπών αερίων στην ατμόσφαιρα που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, χάρη στην εξοικονόμηση ενέργειας που επιτυγχάνεται. Το ΝEOPOR είναι οικονομικότερο από άλλα θερμομονωτικά όπως π.χ. πλάκες XPS, μονώνοντας άριστα: στοιχεία σκυροδέματος, δωμάτια, δάπεδα, διπλή τοιχοποιία, υπάρχουσα τοιχοποιία εξωτερικά (εξωτερική θερμομόνωση), στέγες, υπόγεια.

Τεχνικά χαρακτηριστικά
Neopor®
Το θερμομονωτικό υλικό του μέλλοντος ονομάζεταιNeopor®. To Neopor®είναι προϊόν έντονης έρευνας τηςBASF® και αποτελεί ένα νέο καινοτόμο υλικόΔιογκωμένου Πολυστυρενίου. Έχει ασημένιο γκρι χρώμα και προσφέρει σημαντικά βελτιωμένη θερμομονωτική απόδοση σε σχέση με τα συμβατικά θερμομονωτικά υλικά. Στο Neopor® τα μικροσκοπικά μόρια γραφίτη που περιέχονται κατά 3% στη σύνθεσή του λειτουργούν σαν ανακλαστήρες που εμποδίζουν τη μετάδοση θερμότητας μέσω ακτινοβολίας, επιτρέποντας μόνο στη συναγωγή να συμβάλλει στην απώλεια θερμότητας.
To Neopor® παράγεται από αυτοσβενύμενη ά ύλη η οποία περιέχει επιβραδυντικά φλόγας. Για αυτό το λόγο, οι μονωτικές πλάκες που κατασκευάζονται από Neopor® κόβονται από μπλοκ τα οποία έχουν παραμείνει στην αποθήκη για 14 ημέρες πριν κοπούν σε πλάκες, έτσι ώστε να ολοκληρωθούν οι συστολές τους και να παρουσιάζουν εξαιρετική σταθερότητα διαστάσεων.     Πλεονεκτήματα
Το Neopor® παρουσιάζει:  1)Σταθερότητα διαστάσεων  2)Αντίσταση στην εκδήλωση βακτηριδίων και μυκητών  3)Μηδενική θρεπτική αξία για έντομα και τρωκτικά  4)Μηδενική τοξικότητα  5)Αυτοσβενύμενη συμπεριφορά στη φωτιά  6)100% ανακυκλώσιμο.       Γιατί Neopor®      Το Neopor® παρουσιάζει το χαμηλότερο συντελεστή θερμικής αγωγιμότητας (λ = 0,031 W / m K) απ’ όλα τα αφρώδη πλαστικά.
  1. Πληρεί τις προδιαγραφές του προτύπου ΕΝ 13163: «Προϊόντα θερμομόνωσης για κτίρια – εργοστασιακή παραγωγή προϊόντων από διογκωμένο πλυστυρένιο».

Τι είναι το NEOPOR;Το NEOPOR είναι το αποτέλεσμα της έρευνας της BASF και είναι το μοναδικό υλικό που προσφέρει Θερμο - Ηχο - Πυροπροστασία!Το NEOPOR είναι η θερμομονωτική πλάκα για την μόνωση νέας γενιάς. Πραγματοποιήθηκε χάρη στις τεχνολογικές καινοτομίες, που εφάρμοσαν τα εργαστήρια έρευνας της εταιρείας BASF. Το NEOPOR, χάρη στα φυσικά χαρακτηριστικά του αποτελεί ένα επαναστατικό προϊόν για τη θερμομόνωση των κτιρίων διαθέτοντας μονωτική ικανότητα που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί μέχρι σήμερα για οποιοδήποτε συμπυκνωμένο πολυστυρένιο.
Η BASF AG κατασκευάζει το Neopor με τη μορφή κόκκων πολυεστερίνης που περιέχουν γραφίτη. Από την επεξεργασία αυτών των μαύρων σωματιδίων, προκύπτουν αφρώδεις πλάκες, μπλοκς ή ειδικού σχήματος εξαρτήματα με χαρακτηριστικό ασημί-γκρί χρώμα. Για την επεξεργασία χρησιμοποιούνται συμβατικές μηχανές EPS.
Σε σχέση με το συμβατικό EPS, το Neopor μπορεί να πετύχει το ίδιο μονωτικό αποτέλεσμα, απαιτώντας σημαντικά λιγότερο υλικό.
Η καινοτομία NEOPOR είναι προφανής σε όλους. Η πλάκα παρουσιάζεται σε ένα κομψό γκρι-ασημί χρώμα που αποκαλύπτει το μεγάλο του μυστικό. Το στοιχείο που κάνει το NEOPOR μοναδικό προϊόν του είδους του είναι ο γραφίτης.
Ο γραφίτης παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη διαδικασία μεταφοράς της θερμότητας στο εσωτερικό του υλικού. Πιο συγκεκριμένα, παρεμβαίνει στη θερμότητα που διαχέεται με ακτινοβολία, μειώνοντάς την αισθητά χάρη στις βέλτιστες ιδιότητες απορρόφησης και αντανάκλασης.
Πώς δημιουργήθηκε το NEOPOR
Η γραμμική παράσταση δείχνει την πορεία της θερμικής αγωγιμότητας ανάλογα με την πυκνότητα των υλικών που μελετήθηκαν. Η BASF κατόρθωσε να εξασθενίσει το λάμδα φωτεινότητας ενσωματώνοντας μόρια γραφίτη στο εσωτερικό της πρώτης ύλης του πολυστυρενίο: ο γραφίτης έχει την ιδιότητα να απορροφά, να αντανακλά και να διασκορπίζει τη θερμότητα που μεταφέρεται με μορφή θερμικής ακτινοβολίας, βελτιώνοντας αισθητά την θερμική αγωγιμότητα. Έτσι δημιουργήθηκε το Neopor.




Το NEOPOR φέρνει την επανάσταση στην αντίληψη της θερμομόνωσης αποδεικνύοντας πως ακόμη και σε χαμηλή πυκνότητα, σε αντίθεση με το XPS, μπορούν να επιτευχθούν βέλτιστες μονωτικές επιδόσεις.
Το NEOPOR φροντίζει το περιβάλλον
Η θερμότητα του πλανήτη, οι κλιματολογικές αλλαγές, η αλλοίωση των στρωμάτων της ατμόσφαιρας, η ξήρανση του υδροφόρου ορίζοντα και η μείωση των φυσικών πόρων είναι ανησυχητικές συνέπειες της ανεξέλεγκτης απόλαυσης της φύσης από τον άνθρωπο.
Από το σύνολο της ενέργειας που χρησιμοποιείται - ένα τρίτο προορίζεται για την παραγωγή ενέργειας, ένα τρίτο για τις μεταφορές και ένα τρίτο για την παραγωγή θερμότητας. Η καλή μόνωση ενός κτιρίου επιτρέπει να μειωθεί μέχρι και 60% η ανάγκη καυσίμων για να διατηρηθούν στο εσωτερικό του οι ιδανικές συνθήκες θερμότητας. Εξοικονομείται ενέργεια που με τον καιρό λαμβάνει σημαντικές διαστάσεις με συνεπακόλουθη μείωση των εκπομπών CO2 στην ατμόσφαιρα.
Το NEOPOR είναι η θερμομονωτική πλάκα που ανταποκρίνεται αποτελεσματικά σε αυτά τα προβλήματα. Η εξαιρετική του απόδοση συμβάλλει:
·         στην εξοικονόμηση των φυσικών πόρων που είναι απαραίτητοι για την παραγωγή του
·         στη μείωση των εκπομπών αερίων στην ατμόσφαιρα που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, χάρη στην εξοικονόμηση ενέργειας.
·         στη μείωση του κόστους για θερμομόνωση
Τρία Επιχειρήματα για το NEOPOR
Θερμομόνωση
Το NEOPOR χαρακτηρίζεται από την εξαιρετική θερμομονωτική του απόδοση, που το καθιστά κορυφαίο και προσδιορίζει σήμερα τους κανόνες του μέλλοντος στον τομέα της θερμομόνωσης.
Ηχομόνωση
Τα πλεονεκτήματα του NEOPOR σε σχέση με την ηχομόνωση είναι σαφή. Εργαστηριακές μετρήσεις του Γερμανικού Ινστιτούτου Δόμησης απέδειξαν ότι η χρήση του NEOPOR για την μόνωση της οικοδομής μειώνει εώς και 18 db την ηχορύπανση στον χώρο. (Deutsches Institut fur Bautechnik Zulassungsnummer Z-33.4-449).
Πυροπροστασία
Το NEOPOR πείθει με τις ιδιότητές του και στον τομέα της πυροπροστασίας. Μετά από ειδικές μετρήσεις του Γερμανικού Ινστιτούτου Δόμησης κατατάχθηκε στην ομάδα των άφλεκτων υλικών B1 DIN 4102 (Deutsches Institut fur Bautechnik).


Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΑΣΦΑΛΤΟΠΑΝΩΝ

















 



















 



Η σωστή τοποθέτηση των ασφαλτόπανων είναι αναγκαία για την επιτυχημένη προστασία δωμάτων και στεγών. Οι παρακάτω οδηγίες δείχνουν τον τρόπο, με τον οποίο πρέπει να εφαρμόζονται οι ασφαλτικές μεμβράνες και οι εισηγήσεις που περιέχονται μπορούν να υλοποιηθούν σωστά εάν ο τεχνίτης είναι ήδη καταρτισμένος στις βασικές τεχνικές τοποθέτησης ασφαλτικών ρολών. Για τον λόγο αυτό οι βασικές αρχές για την σωστή τοποθέτηση συνοψίζονται σε έξι σημεία, που αποκαλούνται
οι  χρυσοί κανόνες.


Οι έξι χρυσοί κανόνες τοποθέτησης ασφαλτοπάνων.

1. Τοποθέτηση ασφαλτοπάνων.
Οι μεμβράνες πρέπει να επικαλύπτουν η μία την άλλη ξεκινώντας από τις υδροροές ή το χαμηλότερο σημείο της ένωσης διαφορετικών δωμάτων.

2. Επικαλύψεις πλευράς με πλευρά και αρχής με τέλος των ρολών.
Πλευρά με πλευρά: Αυτές δημιουργούν την κατά μήκος σύνδεση μεταξύ δύο ρολών. Τα ρολά πρέπει να συγκολλώνται προσεκτικά, έτσι ώστε πιέζοντας κατά μήκος της ραφής να βγαίνει λιωμένο υλικό σε μια λωρίδα πλάτους 1 cm. Οι επικαλύψεις πλευράς με πλευρά δεν πρέπει να έχουν πλάτος μικρότερο των 10 cm.
Τέλος με αρχή: Αυτές δημιουργούν την σύνδεση στις μικρότερες πλευρές των ρολών. Και αυτές πρέπει να γίνονται με προσοχή. Η μεμβράνη πρέπει να θερμανθεί αρκετά ώστε όταν πιέζεται η ραφή, να βγαίνει λιωμένο υλικό σε μια λωρίδα πλάτους 1 cm. Η αλληλοκάλυψη δεν πρέπει να είναι μικρότερη των 15 cm. Στα σημεία όπου τα ρολά τοποθετούνται με μερική σημειακή επικόλληση στην περιοχή της σύνδεσης αρχής και τέλους των ρολών, αυτά πρέπει να είναι πλήρως επικολλημένα στο υπόστρωμα σε ένα μήκος τουλάχιστο 1 m από κάθε πλευρά της ραφής.

3. Εφαρμογή με πλήρη επικόλληση
Το υπόστρωμα του ασφαλτοπάνου θερμαίνεται ταυτόχρονα, με έμφαση στο ρολό. Το φύλλο μεμβράνης που έχει ήδη τοποθετηθεί πρέπει να εκτεθεί άμεσα στη φλόγα στην περιοχή της επικάλυψης.

4. Κόψιμο της γωνίας του ρολού
Κόψιμο της γωνίας του ρολού που έρχεται σε επαφή με την επιφάνεια που μονώνουμε στο σημείο της σύνδεσης του τέλους του με την αρχή του επόμενου ρολού κατά 45ο σε πλάτος 10 cm, έτσι ώστε να αποφύγουμε τοπικά την δημιουργία εξογκωμάτων με επικάλυψη τριών φύλλων.

5. Επικάλυψη με διπλή στρώση.
Εάν τοποθετηθεί δεύτερη στρώση, πρέπει να τοποθετηθεί επάνω στις ραφές της από κάτω μεμβράνης και να επικολληθεί σ
αυτήν σε όλη την επιφάνεια (πλήρως).

6. Επικαλύψεις πλευράς με πλευρά και αρχής με τέλος των ρολών με επικάλυψη ψηφίδας.

Οι επικαλύψεις στις κατά μήκος πλευρές που δεν έχουν ψηφίδα αλλά για τις ραφές αρχής και τέλους των ρολών η κάτω μεμβράνη πρέπει να θερμανθεί αρκετά ώστε να ανεβεί το ασφαλτικό υλικό στην επιφάνεια. Αυτό γίνεται για να δώσει τέλεια σύνδεση των δύο άκρων εάν θερμανθεί το ασφαλτικό υλικό και της πάνω μεμβράνης.

Λείανση.

Η επιφάνεια τοποθέτησης πρέπει να είναι λεία και επίπεδη. Μια επιφάνεια σκυροδέματος είναι αποδεκτή εάν δεν προεξέχουν σημεία ύψους μεγαλύτερου των 10 mm κάτω από ένα χάρακα μήκους 2 m και δεν ανευρίσκονται επίσης προεξοχές μεγαλύτερες των 3 mm κάτω από ένα χάρακα 0,20 m. Η επιφάνεια πρέπει να λειαίνεται με το μυστρί και όλα τα κενά και οι ρωγμές να γεμίζονται με επισκευαστικό κονίαμα. Κάθε προεξοχή και κατάλοιπα των εργασιών, όπως καρφιά, επιστρώσεις, τεμάχια ξύλου κ.λ. πρέπει να απομακρύνονται.

Νερό - πάγος.

Η επιφάνεια τοποθέτησης πρέπει να είναι καθαρή και στεγνή πριν από την εφαρμογή. Επιφάνειες από σκυρόδεμα ή πλάκες από σκυρόδεμα πρέπει να αφήνονται να στεγνώσουν 8 ημέρες έως 3 εβδομάδες, ανάλογα με την εποχή.

Επιφάνεια στεγάνωσης από σκυρόδεμα.

Εφόσον ικανοποιούνται τα δύο παραπάνω, γίνεται επάλειψη με το ασφαλτικό συγκολλητικό αστάρι στα σημεία που πρόκειται να γίνει πλήρης επικόλληση του ασφαλτοπάνου. Το αστάρι εκπληρώνει δύο σημαντικές λειτουργίες, την προετοιμασία της επιφάνειας και την αύξηση της πρόσφυσης. Πρέπει να αφεθεί να στεγνώσει 2
24 ώρες.

Υπόστρωμα από ξύλο.

Φύλλα πισσόχαρτου πρέπει να καρφωθούν στην ξύλινη επιφάνεια χρησιμοποιώντας καρφιά με μεγάλη κεφαλή για να προστατευτεί το ξύλο από το φλόγιστρο. Κατόπιν η μεμβράνη πρέπει να επικολληθεί χρησιμοποιώντας την μέθοδο της πλήρους επικόλλησης.

Τοποθέτηση πάνω σε παλαιά στεγάνωση.

Εάν η κατάσταση της παλαιάς στρώσης είναι τέτοια που επιτρέπεται να διατηρηθεί, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υπόστρωμα. Κατεστραμμένες ή φθαρμένες περιοχές πρέπει να αποξηλωθούν και οι φυσαλίδες πρέπει να επιπεδωθούν. Απλώστε πριν από την εφαρμογή μια στρώση ασφαλτικού ασταριού.

Τοποθέτηση πάνω σε υποστρώματα που δεν είναι ευαίσθητα στην θερμότητα.

Εάν το ασφαλτόπανο καταπονείται μηχανικά (βάδισμα, φορτία, καιρικές συνθήκες κ.λ.), τούτο υποχρεώνει στην εφαρμογή της πλήρους επικόλλησης και την χρήση υλικού πάχους 4-5 mm οπλισμένου με βαρύ, μη υφαντό πολυεστέρα. Η πλήρης επικόλληση δημιουργεί τον κίνδυνο να παρουσιαστούν φυσαλίδες που ανασηκώνουν το ασφαλτόπανο εάν τοποθετηθεί πάνω σε υγρές επιφάνειες η υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Για τον λόγο αυτό είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί ότι η επιφάνεια του σκυροδέματος είναι λεία και ότι έχει ολοκληρωθεί η πήξη, για να λάβουμε υπ
όψη μας την υγρασία του υποστρώματος. Επίσης είναι σημαντικό να επικολληθεί ομοιόμορφα σε όλη την επιφάνεια, χωρίς να μένουν σημεία που δεν έχει επικολληθεί, καθότι εκεί μπορεί να σχηματιστούν φυσαλίδες υδρατμού. Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η χρήση του ασφαλτοπάνου με λευκή ψηφίδα ή η βαφή της μεμβράνης με ασβέστη ελαττώνει την πιθανότητα να εμφανιστούν φυσαλίδες υδρατμού.
Εάν οι φυσαλίδες εμφανιστούν στο ασφαλτικό αστάρι πριν από την εφαρμογή της μεμβράνης, πρέπει να ανοιχτούν και να επισκευαστούν.
Προσοχή ακόμη πρέπει να δίνεται στην παρουσία πάνω στην επιφάνεια λεπτής μεμβράνης (φιλμ) ωρίμανσης, που ψεκάζεται για να εξασφαλίσει την σωστή ωρίμανση του σκυροδέματος. Αυτή πρέπει να αφαιρεθεί.

Ευθυγράμμιση των ρολών.

Ξετυλίξτε το ρολό και ευθυγραμμίστε το επικαλύπτοντας την άκρη του κοντινότερου ρολού. Μετά διπλώστε το μερικά από τις δύο πλευρές και αρχίστε την διαδικασία επικόλλησης με την φλόγα.

Ξετύλιγμα των ρολών σε χαμηλές θερμοκρασίες.

Όταν οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές μην κτυπάτε βίαια τα ρολά και μην τα ξετυλίγετε με τρόπο που μπορεί να τραυματίσει το ασφαλτόπανο. Ξετυλίξτε τα προσεκτικά χωρίς να τα κλωτσάτε.

Επικόλληση με φλόγα.

Τα ασφαλτόπανα επικολλώνται με την χρήση θερμότητας και δεν χρειάζονται υλικά όπως διαλύτες, κόλλες κ.λ. Η χρήση φλόγιστρου προπανίου είναι αρκετή για να θερμάνει το ρολό και να το κάνει να κολλάει το ίδιο. Καθώς ζεσταίνεται η λεπτή μεμβράνη πολυαιθυλενίου συστέλλεται, η πάνω της πλευρά μαυρίζει έως ότου γίνει γυαλιστερή, το ανάγλυφο τετράγωνο τείνει να γίνει επίπεδο, η επιφάνεια της μεμβράνης γίνεται γυαλιστερή και τότε είναι έτοιμη να κολληθεί πάνω στο υπόστρωμα και στις ραφές. Παραπάνω θέρμανση μπορεί να κάνει ζημιά στον οπλισμό από πολυεστέρα, που λιώνει στους 260 oC. Τότε εμφανίζεται συστολή, κυματισμός, η μεμβράνη πτυχώνεται και στην χειρότερη περίπτωση ανοίγουν τρύπες στο υλικό.
Αντίθετα, εάν η θέρμανση είναι ανεπαρκής η μεμβράνη δεν θα κολλήσει στο υπόστρωμα, μεταξύ των στρώσεων και στις ραφές.

Σφράγιση των αλληλοεπικαλύψεων, τι να μην κάνετε.

Η σφράγιση των ραφών με μυστρί, σπάτουλα ή άλλα εργαλεία έχει αποδειχτεί ότι κάνει περισσότερη ζημιά από καλό. Κατ
αρχήν χαράζει και έτσι αδυνατίζει τον οπλισμό της μεμβράνης και συχνά η πάνω προστατευτική στρώση αφαιρείται, έτσι ο οπλισμός μένει εκτεθειμένος.
Συμβαίνει συχνά ο τεχνίτης να συγκολλήσει 1
2 cm πλάτους ραφής μόνον, ελπίζοντας ότι με την σφράγιση η ραφή είναι ικανοποιητική, αλλά δεν συνειδητοποιεί ότι τόσο μικρή συγκόλληση δεν δίνει αρκετή πρόσφυση ώστε να σφραγιστεί η αλληλοεπικάλυψη. Τελικά έχει χαθεί χρόνος γιατί οι ραφές πρέπει να ξαναγίνουν.
Είναι ασφαλέστερο και γρηγορότερο να σφραγιστούν σωστά οι ραφές την πρώτη φορά καθώς ξετυλίγεται το ρολό, κάνοντας το λιωμένο μίγμα να τρέξει έξω από την ραφή, γεγονός που θα σφραγίσει την ραφή μια για πάντα.

Στεγάνωση με δύο η περισσότερες στρώσεις ασφαλτοπάνου

Όταν το ασφαλτόπανο αποτελείται από δύο ή περισσότερες στρώσεις, είναι απαραίτητο να γίνεται πλήρης επικόλληση της μιάς πάνω στην άλλη. Δεν αποτελεί αιτιολόγηση για την λιγότερο προσεκτική εφαρμογή η ύπαρξη δύο στρώσεων. Εάν δεν γίνει πλήρης επικόλληση διατρέχουμε τους ίδιους κινδύνους με την περίπτωση της μιάς στρώσης. Εάν οι στρώσεις δεν είναι πλήρως επικολλημένες η μία πάνω στην άλλη και το νερό περάσει από την πρώτη στρώση, βρίσκει δίοδο μέσα από αναρίθμητους διαύλους μεταξύ των στρώσεων μέχρι να συναντήσει ένα αδύνατο σημείο στις ραφές της κάτω στρώσης και να προκύψει έτσι η διαρροή.
Η αποτελεσματικότητα των πολλαπλών στρώσεων είναι εγγυημένη μόνο όταν γίνεται πλήρης επικόλληση μεταξύ όλων των στρώσεων.

Συγκόλληση με φλόγιστρο σε κατακόρυφες επιφάνειες.


Πριν από την επικόλληση του ασφαλτοπάνου είναι υποχρεωτική η επάλειψη της επιφάνειας με το ασφαλτικό αστάρι.
Τα ασφαλτόπανα έχουν εξαιρετική αντίσταση στον ερπυσμό και δεν γλιστρούν, ακόμη και αν είναι κολλημένα σε κατακόρυφη επιφάνεια. Θερμαίνοντας με το φλόγιστρο και την μεμβράνη και το υπόστρωμα, το υλικό θα στερεωθεί ανθεκτικά χωρίς την ανάγκη μηχανικής υποστήριξης μόλις κρυώσει η λιωμένη επιφάνεια.
Το καλοκαίρι η μεμβράνη και το υπόστρωμα μπορεί να είναι τόσο θερμά, που θα χρειαστεί αρκετός χρόνος μέχρι να κρυώσουν και να πιάσει το υλικό. Εάν συμβεί αυτό, ο τεχνίτης πρέπει να κρατήσει με τα χέρια του το υλικό μέχρι αυτό να κρυώσει. Αν δεν το κάνει το υλικό δεν θα μείνει όπως είναι τοποθετημένο και θα πέσει.
Φύλλα που έπεσαν δεν πρέπει να θερμαίνονται και πάλι αμέσως με το φλόγιστρο σε μία ακόμη προσπάθεια να επικολληθούν στην επιφάνεια. Αντί αυτού ο τεχνίτης πρέπει να περιμένει έως ότου αυτά κρυώσουν. Εάν δεν γίνει αυτό τα φύλλα ουδέποτε θα κρυώσουν και συνεπώς δεν θα επιτευχθεί η επικόλλησή τους στην επιφάνεια.
Συνοπτικά: Στις κατακόρυφες εφαρμογές η μεμβράνη και το υπόστρωμα θερμαίνονται με το φλόγιστρο και ο τεχνίτης συγκρατεί το υλικό στην θέση του μέχρι να κρυώσει αρκετά ώστε να γίνει η επικόλληση.

Προέκταση μεμβράνης στο στηθαίο

α. Με μεταλλική λάμα στερέωσης
Εάν δεν έχει προβλεφθεί εσοχή στο στηθαίο ώστε να ενσωματωθεί το τελείωμα της μεμβράνης, μια μεταλλική λάμα στερέωσης πρέπει να καρφωθεί και να σφραγιστεί πάνω στην άκρη του φύλλου. Η μεμβράνη πρέπει να είναι πλήρως επικολλημένη στο υπόστρωμα στο στηθαίο και στην οριζόντια περιοχή.
β. Προστατευμένη προέκταση.
Εάν έχει προβλεφθεί εσοχή στο στηθαίο ώστε να ενσωματωθεί το τελείωμα της μεμβράνης, το υλικό επικολλάται εκεί και μετά καλύπτεται με μεταλλικό πλέγμα, όπου στηρίζεται ο σοβάς.
γ. Τελείωμα με μεταλλικό κάλυμμα.
Εάν η στεγανωτική μεμβράνη πρέπει να καλύψει το στηθαίο, τότε επικολλάται πλήρως στο υπόστρωμα και καλύπτεται με μεταλλικό τεμάχιο.
Φωταγωγοί.
Ακολουθείται η διαμόρφωση όπως το σχήμα.

Υδρορροές


Ακολουθείται η εξής διαδικασία:
Επαλείψατε την περιοχή έδρασης της υδρορροής με το ασφαλτικό αστάρι.
Επικολλήστε ένα τεμάχιο μεμβράνης στην περιοχή αυτή.
Επικολλήστε την περιμετρική επίπεδη προεξοχή της υδρορροής στο προηγούμενο φύλλο μεμβράνης.
Τέλος επικολλήστε ένα φύλλο μεμβράνης πάνω στο πρώτο τεμάχιο μεμβράνης και στην περιμετρική επίπεδη προεξοχή της υδρορροής.

Εξαεριστήρες

Συντήρηση:
Η ζωή του συστήματος στεγάνωσης είναι σε άμεση σχέση με την προσοχή και συντήρηση που θα δεχθεί.
Συνιστώνται τακτικές επιθεωρήσεις, με ιδιαίτερη προσοχή στον έλεγχο της λειτουργικής δυνατότητας των μεταλλικών ράβδων στα τελειώματα, υδροροές, σωλήνες υπερχείλισης κ.λ., καθώς και στην απομάκρυνση των φύλλων, βρύων και άλλων στοιχείων που μπορούν να εμποδίσουν το σύστημα απορροής.